Χρονοσφράγηση

Οδός Αγίου Όρους

Νύχτα Αυγούστου στον Βοτανικό. Ψυχή πουθενά κι αντί για τους ανθρώπους ακούγονται επιτέλους οι επιγραφές τους. Απ’ την οδό Αγίου Όρους και σε ακτίνα κάποιων χιλιομέτρων άκουγα με τα μάτια και συλλάβιζα ως το πρωί:

Ρολόγια παρουσίας νυχτοφυλάκων, χρονοσφράγηση
Πλάσματα κοπής, μαρκούτια, ντίζες
Πυρηνόξυλα, ρακόρ, κολάρα σιλικόνης
Βιοτεχνία κατασκευής κλουβιών
Αδρανή υλικά, γερανογέφυρες, αερόφουσκες
Λειαντήρες δαπέδων
Συλλεκτήρες μπάζων, καρβουνιέρες, αυτολίπαντοι δακτύλιοι
Χαλύβδινοι άξονες επιφανειακής σκλήρυνσης
Σαρκοφάγα παχύφυτα
Kοιλοδοκοί γαλβανιζέ, υλικά περίφραξης
Μπρουντζοδακτύλιδα, νοβοπανόβιδες, κασονόβιδες, αυτοδιάτρητες λαμαρινόβιδες

Αδιατάρακτη κοπή, στριφώνια, γεφυροπλάστιγγα
Συστήματα πίεσης λαδιού, πριονοταινίες κοπής μετάλλων
Ρουλεμάν γραμμικής κινήσεως
Συλλογή χρησιμοποιημένων ελαίων, απώθηση περιστεριών
Κύλινδροι βαθυτυπίας, κουζινέτα, πατητή τσιμεντοκονία
Paradise Place
Αποτεφρώσεις
Περιελίξεις μοτέρ, βελόνες κυλίσεως, πίνακες κινήσεως
Δίσκοι κοπής και λείανσης, πυκνωτές, δομημένη καλωδίωση
Μεταλλικά κτίρια, μηχανολογική στεγανοποίηση
Τεχνητό φύτεμα πατάτας
Πωλούνται μεταχειρισμένα φέρετρα.
Ο ομορφότερος κόσμος, λέει ο Ηράκλειτος, είναι σαν μια καταβόθρα ξέχειλη
από σκουπίδια χυμένα στην τύχη. Μάλιστα ο Ηράκλειτος χρησιμοποιεί την εξής λέξη για το κόσμημα που είναι αυτός ο γιγάντιος κι άτακτος σωρός από τυχάρπαστα απορρίμματα: σάρμα.

Ὥσπερ σάρμα εἰκὴ κεχηνότων ὁ κάλλιστος κόσμος.

Αμύντας

Τελευταία ξυπνώ κατά τις πεντέμιση το πρωί χωρίς να ‘χω τίποτα να κάνω. Κοιτώ τον εαυτό μου να στάζει σ’ ένα κενό που με περίμενε για ώρες σαν σωλήνας ύδρευσης. Νομίζω πως μου λείπει κάτι που δεν υπάρχει και γι’ αυτό διαρρέω. Διόρθωση: μου λείπει κάτι που όχι μόνον δεν υπάρχει, αλλά ξεθωριάζει κιόλας μπρος στα αγουροξυπνημένα μάτια μου.
Τα θερινά σινεμά πέφτουν σε χειμερία νάρκη και ξυπνούν το καλοκαίρι. Εν τω μεταξύ έχουν αλλάξει κι αυτά: Να βρω ένα σινεμά που ‘χει ακόμη καρέκλες με πλαστικό καλώδιο, πράσινο ή κόκκινο· κι όχι του σκηνοθέτη. Ίσως ο «Αμύντας»; Πρέπει οπωσδήποτε να φωτογραφίσω καθίσματα θερινού σινεμά με πλαστικό καλώδιο προτού χαθούν για πάντα.

Σπασμένα παιχνίδια

Παιχνίδια χαμένα έρχονται να βρουν εσένα που ψάχνεις το χαμένο σου παιχνίδι

Αλλά σε βρίσκουν στ’ αλήθεια κι είναι μια ευτυχής συνάντηση

Πήγαινες στη δουλειά με το κεφάλι προς τα κάτω από τις σκέψεις κι αυτά σου άλλαζαν τη διάθεση:

Mια βάση μπαλονιών, καψούλια για παιδικά περίστροφα, κομμάτια από παζλ, κρυμμένα δώρα παγωτού

Κυλούν 
αδιάκοπα στους δρόμους

Ένα ίζημα για σένα 



Το αναμοχλεύεις


Κι έχεις τη συντροφιά σου.



Κομμάτια ουρανού

Κομμάτια ουρανού χυμένα στο πεζοδρόμιο. Μια χούφτα όλα κι όλα. Ο ήλιος ξεφτίζει το τεχνητό γαλάζιο τους. Μαζεύω τα χαρτονάκια, υπολείμματα κάποιου πίνακα αναγεννησιακού τύπου. Τα αυτοκίνητα, ο ήλιος κι η βρώμα τα ‘χουν παραμορφώσει τόσο, ώστε ακόμη κι αν βρίσκονταν όλα θα ‘ταν αδύνατον να τα συνταιριάξω. Περισσότερο κουμπώνουν τώρα στο γκρίζο του τσιμέντου. Όμως και τα πιο ευτελή κομμάτια –μια πρόκα ή ένα κλαδάκι, έστω τα κομμάτια ενός χαλασμένου παζλ– διατηρούν τη μαγική δύναμη να εκτοπίζουν απ’ το μυαλό αιώνες συλλογικής τάχα πορείας και τάξης. Πόση ανάγκη έχουμε να τα νιώθουμε στα χέρια μας! Μιλάνε με τα λόγια της Μπαγκάβατ Γκίτα για τον άνθρωπο που όσο παραιτείται απ’ την προσδοκία ενός ουρανού πέφτει συνάμα κι απ’ τον εγκόσμιο κόσμο: «χάνεται χωρίς στήριγμα σαν το κομματιασμένο σύννεφο, ξεστρατισμένος».

Περί παραδόσεως

Ψυχομάνα: τείνει να χαθεί μια λέξη πιο ωραία ίσως κι απ’ τη μάνα.

———— ≈ ————

Πάνε στα πανηγύρια. Εορτάζουν τη Θεοτόκο, τους Τρεις Ιεράρχες και το Πάσχα. Νηστεύουν και πετούν χαρταετό. Αλλά η παράδοση δεν υπάρχει στ’ αλήθεια.

Κλέφτες στις ζαρντινιέρες

Κάτι συμβαίνει με τις ζαρντινιέρες στην Αθήνα. Σήμερα μόνον πέτυχα δύο οργισμένα σημειώματα που απευθύνονται σε επίδοξους κλέφτες λουλουδιών. Στη μια περίπτωση παρατίθενται κι οι βιντεοσκοπημένες εικόνες της κλέφτρας. Τα κλεμμένα λουλούδια της Αθήνας! Πού να καταλήγουν, και –κυρίως– τι λογής χαρά δίνουν στους κλέφτες· σ’ όσους δεν αρκούνται στη δημόσια ομορφιά των λουλουδιών αλλά θέλουν και να τα πάρουν σπίτι τους.