Με κυνηγά μια κόκκινη γαλοπούλα, η ίδια νύχτα καλοκαίρι χειμώνα // η ζωή μου κάτω από τη σκιά της χαραγμένη
Άτιτλο: Να ΄χα / λίγο κυπαρίσσι / να σού ΄δειχνα με υπομονή / τον ουρανό
Συμβαίνει πού και πού, μια στις τόσες, μυστήρια πράγματα, αντί να σαπίσουν γίνονται τεράστια τα μήλα Μαγκρίτ...
Πολλούς, αφού τους προσκαλούσε σε πρόγευμα και δείπνο, μόλις σηκώνονταν απ’ το τραπέζι, τους φούρκιζε ή τους αποκεφάλιζε...
Είδε πρώτη φορά τις υγρές πατημασιές στο πάτωμα του μπάνιου, να οδηγούν στο διάδρομο, μετά να χάνονται, σαν εκκρεμότητα...
Υπερχείλιση πλημμύρας εκεί όπου ο εγωισμός του ανέβαινε καβάλα / στα ταξίδια των αρματωμένων ποιητών / του σύμπαντος κόσμου
Έβγαζες απ’ το στόμα σου γαρμπίλι / σύμφωνα πατρογονικά /και τα περνούσες περιδέραιο /στην αστική μας γλώσσα
Στο τέλος το ξεκλειδώνει το δέντρο στο τζάμι / που το χάκαρε σ’ αποστήθισης θρόισμα / πριν το γράψω
Με βάζουν στην πρώτη πτήση μαζί με τη βαλίτσα μου κι ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι το ύποπτο μπορεί να κρύβει μια άδεια αποσκευή
Τα πέλματα παραμένουν παράλληλα με τα χέρια τεντωμένα σε πλήρη ανάταση ενώ οι παλάμες είναι παράλληλες μεταξύ τους
Με την βιάση που δίνει η λαχτάρα για πτήσεις, ξεκόλλησε από την λαβή του στέρνου τα ημικύκλια της κλείδας...
με ευφυολογήματα [...] αλλοίωσες την λογική αντίσταση κάθε λόγου νεαρού / καθυπέταξες λόγω τε και έργω/την αιδώ/διδάσκαλος ων
Αύριο πάλι θα περιμένεις τα γατιά να γυρίσουν τα λουλούδια να ανθίσουν μα η πληγή θυμήσου θα μένει μπλε ανοιχτή...
«Και τι κοιτάζετε και αποθαυμάζετε και δεν καταλάβετε πως είναι ο Δράκος του Νερού που μας πιάνει το νερόν και έχομεν ανομβρία;»
Είχε απλώσει τα χέρια μπροστά σαν να επρόκειτο να εκτοξευτεί στο κενό ή τελευταία προσπάθεια να έρθει σ’ επαφή με το αμετάκλητο
Σπουργίτι που κατασκοπεύει από μακριά την άκρη ενός τραπεζομάντηλου που τρέμει. Μετάφραση ΝΕΛΛΗΣ ΣΙΑΡΡΟΥ
Δύο «Αφεψήματα» του Βέλγου ποιητή σε μετάφραση του ΦΙΛΙΠΠΟΥ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗ
Ποιος έγραψε το ποίημα; Η ίδια η ποίηση, η στιγμή κατά την οποία η ποίηση αυτή συμβαίνει και παρουσιάζεται, το ίδιο της το συμβάν
Μια δημιουργική πρόκληση και μια μεθοδολογική πρόταση του ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΓΑΡΑΝΤΟΥΔΗ
Για το βιβλίο «Πέρασα ωραία μαζί σου πάλι», του ΡΟΝ ΠΑΤΖΕΤ σε μετάφραση ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Για τη συλλογή «Παλίμψηστη του λύκου μου μορφή» της ΔΙΩΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ
Για την τριλογία-έκπληξη της ΡΕΪΤΣΕΛ ΚΑΣΚ (μτφρ. ΑΘΗΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ)
Για το ομότιτλο βιβλίο της ΧΡΥΣΑΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ
Το υλικό του μεσονυκτίου, όταν μας το στέλνει η σωστή πηγή, είναι πάντα μια κυριολεξία
Νοτιοαμερικανοί ποιητές μάς στέλνουν κείμενα για τη σχέση τους με την Ελλάδα. Σ᾽αυτό το τεύχος: Αργεντινή και Ουρουγουάη
Οι πρώτοι Έλληνες ναυτικοί και τα πρώτα ελληνικά πλοία που φτάνουν στην Αμερική
«Στο έφερα γιατί μου θυμίζει εσένα· έτσι μου λες κι εσύ τις ιστορίες σου, όπως τις γράφει ο Ταχτσής»
ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ: Οι ακτές και οι παραλίες είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα αποτελούμενα από το ίδιο ακριβώς νερό
«Αν ποτέ συναντήσεις το φάντασμά μου στο σπίτι [...] δώσε τους χαιρετισμούς μου». Επιστολή του ΜΠΕΚΕΤ σ᾽ένα δωδεκάχρονο αγόρι
Στους τέσσερις συγγραφείς αυτού του τεύχους έχει δοθεί η φράση: «Οι σειρήνες δεν εξαφανίστηκαν ποτέ»
Ένα αφιέρωμα στα βραβεία Nομπέλ της Γαλλίας η οποία με τη σημαντική λογοτεχνία της έχει κερδίσει 14 συνολικά μεταξύ 1901 και 2014
Λίγο παρακάτω, οι εργάτες συνέχιζαν την δουλειά τους αλλά, έτσι απορροφημένοι που ήταν, δεν μου έδωσαν τούτη τη φορά σημασία
Η μεταφραστική σχέση ως αλληγορία της ερωτικής
