Ουρές: Η στενή σχέση υπεραλίευσης και αεροδιαστημικής

Η «Αρα­πα­ΐ­μα» ή «Πι­ρα­ρου­κού» εί­ναι το με­γα­λύ­τε­ρο ψά­ρι των γλυ­κών νε­ρών, ζει στον Αμα­ζό­νιο και ξε­χω­ρί­ζει από τα άλ­λα ψά­ρια για δυο κυ­ρί­ως λό­γους: Ανα­πνέ­ει μέ­σω πρω­τό­γο­νων πνευ­μό­νων κι έχει ισχυ­ρά λέ­πια, που το προ­φυ­λάσ­σουν ακό­μη και από τις επι­θέ­σεις των αι­μο­βό­ρων πι­ράν­χας. Με αυ­τή τη στα­θε­ρή και απρό­σβλη­τη πα­νο­πλία, κα­τορ­θώ­νει και φτά­νει τα τρία μέ­τρα μή­κος και βά­ρος πά­νω από εκα­τόν πε­νή­ντα κι­λά. Αυ­τό το ιδιαί­τε­ρο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό των λε­πιών της Πι­ρα­ρου­κού, η ισχυ­ρή τους δο­μή και η με­γά­λη τους αν­θε­κτι­κό­τη­τα, έγι­νε αντι­κεί­με­νο με­λέ­της για εφαρ­μο­γές, ακό­μη και στην αε­ρο­δια­στη­μι­κή, εκεί που οι συν­θή­κες του πε­ρι­βάλ­λο­ντος εί­ναι ακραί­ες.

Πα­ρό­μοια ισχυ­ρή πα­νο­πλία και μά­λι­στα, χω­ρίς ίχνος λε­πιών ή οστέι­νων πλα­κών , δια­θέ­τει και η [ει­κο­νι­ζό­με­νη] Τζά­κι Σα­μούν. Η   ει­κο­σι­πε­ντά­χρο­νη σκιέρ κα­τα­φέρ­νει να εκτί­θε­ται στο κρύο και στα χιό­νια και να δια­σχί­ζει άνε­τα τις πί­στες των χιο­νο­δρο­μι­κών κέ­ντρων ολό­γυ­μνη, ανα­δει­κνύ­ο­ντας τα θα­να­τη­φό­ρα για τον αν­δρι­κό πλη­θυ­σμό κάλ­λη της. Η υψη­λή αν­θε­κτι­κό­τη­τα της Τζά­κι, που πι­θα­νόν να οφεί­λε­ται σε κά­ποιο υπο­τε­λές γο­νί­διο σε ομο­ζυ­γω­τία ή στην έλ­λει­ψη κά­ποιου υπε­ρέ­χο­ντος γο­νι­δί­ου, γρή­γο­ρα έγι­νε αντι­κεί­με­νο με­λέ­της για εφαρ­μο­γές στην αε­ρο­δια­στη­μι­κή, κι έτσι το ψά­ρι Πι­ρα­ρου­κού και η Τζά­κι Σα­μούν βρέ­θη­καν ανα­πά­ντε­χα στο ίδιο ερευ­νη­τι­κό ερ­γα­στή­ριο για πε­ραι­τέ­ρω με­λέ­τη και ανά­λυ­ση.

Ο γάλ­λος κα­θη­γη­τής Pavlo Lette, που ηγεί­ται του προ­γράμ­μα­τος, μέ­γας θαυ­μα­στής των διά­ση­μων αε­ρο­ναυ­πη­γών Αρ­τέμ Νι­κο­γιάν και Χά­ουαρντ Χιούζ, εκτι­μά ότι ο επι­τυ­χη­μέ­νος συν­δυα­σμός των πλε­ο­νε­κτη­μά­των της Πι­ρα­ρου­κού και της Τζά­κι θα προ­σφέ­ρει ση­μα­ντι­κές υπη­ρε­σί­ες στην ενί­σχυ­ση του πε­ρι­βλή­μα­τος των δο­ρυ­φό­ρων και των στο­λών των αστρο­ναυ­τών και κα­τ’ επέ­κτα­ση θα ανοί­ξουν νέ­οι δρό­μοι για την εξε­ρεύ­νη­ση του δια­στή­μα­τος.

Το μό­νο με­γά­λο πρό­βλη­μα, που αν δεν λυ­θεί θα κιν­δυ­νέ­ψει να μα­ταιω­θεί όλο το εγ­χεί­ρη­μα, εί­ναι με ποιον τρό­πο θα εξοι­κο­νο­μη­θεί ο απα­ραί­τη­τος αριθ­μός δειγ­μά­των της Πι­ρα­ρου­κού, που απει­λεί­ται άμε­σα από την υπε­ρα­λί­ευ­ση, ει­δι­κά των αρ­σε­νι­κών τα οποία έχουν το χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό να εκ­κο­λά­πτουν τα γο­νι­μο­ποι­η­μέ­να ωά­ρια του εί­δους μέ­σα στη στο­μα­τι­κή τους κοι­λό­τη­τα και η απώ­λειά τους επη­ρε­ά­ζει αρ­νη­τι­κά την διαιώ­νι­ση του εί­δους. Αντί­θε­τα με την Πι­ρα­ρου­κού, άτο­μα σαν τη Τζά­κι βρί­σκο­νται σε αφθο­νία, τα συ­να­ντάς, σε πε­ριο­χές της Με­σο­γεί­ου με υψό­με­τρο πά­νω από χί­λια μέ­τρα, μέ­χρι και στο Κο­λο­ρά­ντο,   το Ιρ­κού­τσκ ή την Ανταρ­κτι­κή. Όπως δή­λω­σε ο κα­θη­γη­τής Pavlo Lette, σα­φώς προ­βλη­μα­τι­σμέ­νος, πο­τέ στην ιστο­ρία της αν­θρω­πό­τη­τας δεν συ­νέ­βη, ένα πρό­γραμ­μα με­γί­στης ση­μα­σί­ας για την πρό­ο­δο της αε­ρο­δια­στη­μι­κής επι­στή­μης και τε­χνο­λο­γί­ας να εξαρ­τά­ται από ένα ψά­ρι και πο­τέ, επί­σης, στην ιστο­ρία της αν­θρω­πό­τη­τας δεν έχει συμ­βεί, ορ­γα­νι­σμοί σαν της Τζά­κι, που κα­τέ­χουν την υψη­λό­τε­ρη θέ­ση στη συ­στη­μα­τι­κή κα­τά­τα­ξη των έμ­βιων όντων του πλα­νή­τη, να έχουν μι­κρό­τε­ρη οι­κο­λο­γι­κή βα­ρύ­τη­τα από ένα δυ­σκί­νη­το ψά­ρι, το Arapaima gigas, κοι­νώς Πι­ρα­ρου­κού.