«Όμορφο σαν την τυχαία συνάντηση μιας ομπρέλας και μιας ραπτομηχανής…», λέει το σύνθημα ο Οδυσσέας Γεωργίου / «…σ᾽ ένα τραπέζι ανατομίας», συνεχίζει με το παρασύνθημα ο Νίκος Γιαννόπουλος / Ο ήλιος λάμπει / Χειμωνιάτικος Ήλιος (ο κύκλος ασμάτων του Μάνου Χατζιδάκι, ντοκιμαντέρ στον Πειραιά) / Δραπετσώνα / ΡΑΠΤΟΜΗΧΑΝΑΙ ΣΙΓΓΕΡ/ «Αρχαιολογία Αστικής Τοπιογραφίας», λέει ο Γεωργίου, και φωτογραφίζει / Ο Γιαννόπουλος βάζει ν᾽ ακούσουν το «Which Side Are You On?» με την Ani DiFranco και την Melissa Ferrick (εμπρηστική εκτέλεση) / Ο Γεωργίου το βάζει με τις Florence Reece & Natalie Merchant (δεκαετίες 1930 & 1990, αντιστοίχως, σε μίξη) / Ο Γιαννόπουλος το βάζει με τον πρωθιερέα Pete Seeger (επική εκτέλεση, όπως κι εκείνη, η μελαγχολικά επική, του Jarama Valley, που τόσο την αγαπούσε ο Guy Debord) / Ο Γεωργίου, το μεταφέρει στην post-punk ατμόσφαιρα της Μεγάλης Βρετανίας, το βάζει με τον Billy Brag (τραχιά μίνιμαλ εκτέλεση) / O Γιαννόπουλος λέει φτάσαμε / Ο Γεωργίου ανάβει τσιγάρο / Ο Man Ray μειδιά από Κει Πάνω Ψηλά / Η Louise Bourgeois γνέφει επιδοκιμαστικά / Ο Jonas Mekas πίνει μια γουλιά κρασί / Ο Γιαννόπουλος ανάβει τσιγάρο / Ο Νικόλας Άσιμος σουλατσάρει και ρωτάει «Γιατί Φοράς Κλουβί;» / Οι TuxedooMoon σπαράζουν στο The Cage / Ο Γιαννόπουλος επαναλαμβάνει ρυθμικά τη μαγγανεία CageCaleCave / Ο Γεωργίου: ΤζονΤζονΝίκ! ΤζονΤζονΝίκ!/ Βιβλία μετεωρίζονται πάνω από τα κεφάλια τους, φτερωτά βιβλία, άλμπατρος τυπωμένα άλμπατρος: Για ένα δικό σου δωμάτιο / Η αισθητική της σιωπής / Διακοπές χωρίς πτώμα / Σκόρπια δύναμη / Γυάλινος κώδων / Λίγα λόγια / Και με το φως του λύκου επανέρχονται.
Γράφει ο Kafka: Ένα κλουβί βγήκε να βρει ένα πουλί / (Μπαμπασάκης: O Kafka, αποκρυπτογράφος ενός κώδικα ζωής που ακόμη δεν μπορούμε απολύτως να δεχτούμε, αν και όλοι γνωρίζουμε την άτεγκτη αλήθεια του ("We shall all dance, We shall all die”) / Χειμωνιάτικος Ήλιος / Δραπετσώνα / Ψυχογεωγραφία και dérive ανάμεσα σε αρχαία καταστήματα, βουλκανιζατέρ, σιδηρουργεία, μνήμες / Enia Gallery, Μεσολογγίου 55 / Άρτεμις Ποταμιάνου / Your History it’s not My Story / Και: All in All / Αθέατες γυναίκες, σε κλουβιά πολυτελείας, κλουβιά-κατοικίες, κλουβιά-αρχιτεκτονήματα από το παρελθόν / Γυναίκες παρούσες μέσω συνεκδοχών: ρολόγια, ραπτομηχανές, βελούδινα πατούμενα, ομπρέλες, διαβατήρια, ξύλινα αλογάκια, πεταλούδες, μετρονόμοι / Γυναίκες που κάποτε εγκλωβίστηκαν αλλά δεν στέργουν να εγκλωβίζονται πια / Όποιο κι αν είναι το δέλεαρ.
Γυναίκες που λατρέψαμε, λατρεύουμε, οφείλουμε να λατρεύουμε: Susan Sontag Virginia Woolf Σωτηρία Μπέλλου Joyce Mansour Νέλλη Ανδρικοπούλου Ναταλία Μελά Patti Smith Μαρία Μήτσορα Ζυράννα Ζατέλη Shirley Clarke Εύα Στεφανή Μαρίλη Ζάρκου Kim Gordon / Και μετά, Ποταμιάνου: Το Άγνωστο Αριστούργημα / Balzac / Αλλά και: Asger Jorn / Modifications / Τροποποιήσεις / 1959 (6 δεκαετίες τώρα) / “Peinture détournée” (Τροποποιημένη Ζωγραφική) / Αλλά εδώ, στην Ποταμιάνου, γυναίκες τροποποιημένες, έτσι ώστε μία γυναίκα είναι κι άλλες τρεις, τέσσερις, κι ένας άντρας μαζί / Με φόντο μια ταπετσαρία φτιαγμένη με στένσιλ / Γυναίκες σε ξύλινες χρυσές κορνίζες / Συλλεκτικές / «Γυναίκα, πείσμα της Ασίας» (Καρούζος) / «Woman is The Nigger of The World» (Lennon) / Ο Γιαννόπουλος ανάβει τσιγάρο / Ο Γεωργίου φωτογραφίζει / Η Ποταμιάνου χαμογελάει / Ο Kafka γνέφει από Κει Πάνω Ψηλά / Η Ζωγραφική ανταλλάσσει χειραψίες με τη Φιλοσοφία με τον Κινηματογράφο με την Ποίηση με την Θεωρία με τη Φωτογραφία με τη Γλυπτική με την Αρχιτεκτονική με το Μυθιστόρημα / Υπό την μπαγκέτα της Ποταμιάνου / Ο Nabokov φέρνει τις πεταλούδες / Ο Isidore Ducasse φέρνει την ομπρέλα και τη ραπτομηχανή / ΡΑΠΤΟΜΗΧΑΝΑΙ ΣΙΓΓΕΡ/ Ο Balzac φέρνει τον Maître Frenhofer / Η Ποταμιάνου φέρνει έργα βραδείας καύσεως που προκαλούν κόκκινες εκρήξεις στο κρανίο.
