Συνηθισμένος στον καιρό της Νέας Υόρκης,
απόλυτα εξοικειωμένος με το Νέφος,
Εσάς, την άσπιλη αδερφή Του,
Σας είχα ποσώς ξεχάσει και τι
Φέρνετε στους Βρετανικούς χειμώνες:
τώρα επιστρέφει η ιθαγενής γνώση.
Ορκισμένη εχθρός της βιασύνης,
φόβιστρο οδηγών και αεροπλάνων,
ιπτάμενοι φυσικά, θα Σας βλαστημήσουν
αλλά πόσο ευτυχής είμαι
που Σας δελεάσε να την επισκεφτείτε
Η μαγική ύπαιθρος του Γουίλτσαϊρ
για μια ολόκληρη εβδομάδα τα Χριστούγεννα,
που κανείς δεν μπορεί να επισπεύσει όταν
το σύμπαν μου έχει συσταλεί
σε ένα αρχαίο αρχοντικό
και τέσσερις Εαυτούς, φιλικά ενωμένους,
τους Τζίμι, Τάνια, Σόνια, Εγώ.
Έξω, μια άμορφη σιωπή,
Γιατί ακόμη και πουλιά με αίμα
κατά το δέον γοργό ώστε να πειστούν
να ζουν εδώ όλο το χρόνο,
όπως ο κότσυφας και η τσίχλα,
στην γοητεία Σας παύουν
τις χαρωπές παρεμβολές τους,
κανένας κόκορας δεν αποτολμά κραυγή,
αόριστα ορατές οι δεντροκορυφές
δεν θορυβούν μα στέκουν
και συμπυκνώνουν αποδοτικά
Την υγρασία Σας σε σαφείς σταγόνες.
Μέσα ιδιαίτεροι χώροι,
άνετοι, φιλοξενούν
ανάμνηση κι ανάγνωση,
σταυρόλεξα, σχέσεις, διασκεδάσεις:
με την αναψυχή εύγευστου
δείπνου κι ευωχημένοι από κρασί,
καθόμαστε σε έναν χαρούμενο κύκλο,
ο καθένας αγνοώντας την δικιά του
μύτη αλλά προσέχοντας τον άλλο,
αξιοποιώντας τη στιγμή στο έπακρο, καθώς
πάρα πολύ σύντομα πρέπει να επανέλθουμε,
όταν τελειώσουνε οι χαλαρές ημέρες,
στον κόσμο της δουλειάς και των χρημάτων
κι όπου προσέχει κανείς τους τύπους.
Κανένας καλοκαιρινός ήλιος
δεν θα διαλύσει την παγκόσμια θλίψη
που αναδίδει ο Ημερήσιος Τύπος,
καθώς εμεί σε πεζό κακοφτιαγμένο λόγο
τα γεγονότα ρύπου και βίας
που παραείμαστε ανόητοι να αποτρέψουμε:
η γη μας είναι ένα λυπηρό σημείο, αλλά
για αυτό το εξαιρετικό διάλειμμα,
τόσο ξεκούραστο αλλά και τόσο εορταστικό,
Ευχαριστώ, Ευχαριστώ, Ευχαριστώ, Ομίχλη.
