Επιμέλεια σελίδων: Ναταλία Καραγιάννη
Μεταφράζουν: Ναταλία Καραγιάννη, Νίκος Πρατσίνης, Ιφιγένεια Ντούμη
Μ' έναν πρόλογο του Αχιλλέα Κυριακίδη
——— ≈ ———
Χάρη στον αμερικανό μου φίλο, κριτικό λογοτεχνίας στο Village Voice,
Harry Shine, έπεσε στα χέρια μου ένας ανεκτίμητος θησαυρός: τα έργα τού
ώς τώρα αγνώστου μου (ναι, ντρέπομαι) αργεντινού συγγραφέα Juan Rodolfo
Wilcock (Χουάν Ροδόλφο Ουίλκοκ). Ο Ουίλκοκ, γιος του Άγγλου Charles
Leonard Wilcock και της Ιταλοαργεντινής Ida Romegialli, γεννήθηκε στο
Μπουένος Άιρες, το 1919, σπούδασε πολιτικός μηχανικός και
συγκοινωνιολόγος, εργάστηκε στους αργεντινούς σιδηροδρόμους, έγραψε και
εξέδωσε ποίηση, συνδέθηκε φιλικά με τον κύκλο Silvina Ocampo-Adolfo Bioy
Casares-Jorge Luis Borges, το 1957 αυτοεξορίστηκε και εγκαταστάθηκε
στην Ιταλία, μετέφρασε Borges και άλλους ισπανόφωνους στα ιταλικά,
έγραψε πεζά (πρώτα στα ισπανικά, μετά –τα περισσότερα– στα ιταλικά),
δημοσίευσε επωνύμως και ψευδωνύμως άρθρα και κριτικές θεάτρου σε
περιοδικά και εφημερίδες, κυρίως στηνMondo (θρυλική η πύρινη αρθρογραφική πολεμική μεταξύ του Ουίλκοκ και του ψευδωνύμου του), έπαιξε ένα ρολάκο στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο του Pasolini, τα δε κυριότερα έργα του [με εξαίρεση τη συλλογή διηγημάτων El caos (Το χάος)] εκδόθηκαν μετά θάνατον (1978), οπότε και του δόθηκε η κατά τη γνώμη μου εντελώς άχρηστη πλέον ιταλική υπηκοότητα.
Αμίμητος μιμητής του Borges [η ανθολογία του Il libro dei mostri (Το βιβλίο των τεράτων,
1978) συνεχίζει, βεβαίως, τη φανταστική οντολογία του φίλου του],
ακραιφνής ιταλοκαλβινιστής, ευφυής, σαρκαστικός, πνευματώδης,
μελαγχολικός, γκροτέσκος, τρυφερός, παραμυθάς, αστείος, ο Χουάν Ροδόλφο
Ουίλκοκ άφησε, μεταξύ άλλων, και ένα ευρηματικό μυθιστόρημα όπου οι
κάτοικοι ενός φτωχού ιταλικού χωριού που δεν έχει το παραμικρό ιστορικό
αξιοθέατο αποφασίζουν να ανεγείρουν έναν αρχαίο ετρουσκικό ναό χωρίς να
ξέρουν πώς διάολο ήταν οι αρχαίοι ετρουσκικοί ναοί [Il tempio Etrusco (Ο ετρουσκικός ναός), εκδ. 2004], καθώς και δύο συλλογές μικρών πεζών που ερωτοτροπούν μ’ έναν μελαγχολικό σουρεαλισμό και το μαύρο χιούμορ: La sinagoga degli iconoclasti (Η συναγωγή των εικονοκλαστών, εκδ. 1981) και Lo stereoscopio dei solitari (Το στερεοσκόπιο των μοναχικών, εκδ. 1989)
[ Πρόλογος στην πρώτη παρουσίαση του Ουίλκοκ στα ελληνικά με δύο στερεοσκοπικές διηγήσεις: Χάρτης#4 ]
Επίσημος ιστότοπος: https://www.wilcock.it/
Β Α Σ Ι Κ Η Ε Ρ Γ Ο Γ Ρ Α Φ Ι Α Ο Υ Ι Λ Κ Ο Κ
Στα ισπανικά:
— Libro de poemas y canciones, εκδ. Sudamericana, 1940.
— Ensayos de poesía lírica, έκδοση του συγγραφέα, 1945.
— Persecución de las musas menores, έκδοση του συγγραφέα, 1945.
— Paseo sentimental, εκδ. Sudamericana, 1946.
— Los hermosos días, Emecé, 1946, 1998.
— Sexto, Emecé, 1953, 1999.
— Los traidores (σε συνεργασία με την Σιλβίνα Οκάμπο), εκδ. Losada, 1956; εκδ. Ada Korn, 1988.
— El caos, εκδ. Sudamericana, 1974, 2000.
— Poemas, εκδ. Fundarte, 1980.
— La sinagoga de los iconoclastas, εκδ. Anagrama,1981.
— El ingeniero, εκδ. Losada, 1996.
— El estereoscopio de los solitarios, εκδ. Sudamericana, 1998.
— Hechos inquietantes, εκδ. Sudamericana, 1998.
— El libro de los monstruos, εκδ. Sudamericana, 1999.
— Los dos indios alegres, εκδ. Sudamericana, 2001.
— El templo etrusco, εκδ. Sudamericana, 2004.
— El libro de los monstruos, εκδ. La Bestia Equilátera, 2019.
Στα ιταλικά:
— Il caos, εκδ. Bompiani, 1960
— Fatti inquietanti, εκδ. Bompiani, 1961 και Adelphi, 1992
— Luoghi comuni, εκδ. Il Saggiatore, 1961
— Teatro in prosa e versi, εκδ. Bompiani, 1962
— Poesie spagnole, εκδ. Guanda, 1963
— La parola morte, εκδ. Einaudi, 1968
— Lo stereoscopio dei solitari, εκδ. Adelphi, 1972, 1990
— La sinagoga degli iconoclasti, εκδ. Adelphi, 1972, 1990
— Il tempio etrusco, εκδ. Rizzoli, 1973
— I due allegri indiani, εκδ. Adelphi, 1973, 2011
— Parsifal, εκδ. Adelphi, 1974
— Italienisches Liederbuch 34 poesie d'amore, εκδ. Rizzoli, 1974
— L'ingegnere, εκδ. Rizzoli, 1975, εκδ. L'Editore, 1990
— Frau Teleprocu (σε συνεργασία με τον Francesco Fantasia), Adelphi, 1976
— Il libro dei mostri, εκδ. Adelphi, 1978, 2019
— Poesie, εκδ. Adelphi, 1980, 1993, 1996
— L'abominevole donna delle nevi e altre commedie, εκδ. Adelphi, 1982
— Le nozze di Hitler e Maria Antonietta nell'inferno (σε συνεργασία με τον Francesco Fantasia), εκδ. Lucarini, 1985
— Il reato di scrivere, εκδ. Adelphi, 2010
Ιδού και μια τρυφερή συνέντευξη του Ουίλκοκ στη R.A.I και οι απόψεις του περί μετάφρασης:
