Άρνηση της Ανοίξεως ονομάστηκε η τιμωρία εξοστρακισμού από το πρώτο αναζωογονητικό ουράνιο φως των μεγάλων ημερών της άνοιξης, σε ότι μολύνει την ανθοφορία της γης. Καταγράφηκε για πρώτη φορά από τους αρχιερείς των Σουμερίων, όταν, μετά τις πολεμικές συγκρούσεις μεταξύ των πόλεων της Σουμερίας, ακολούθησαν καταστροφικές , με χιλιάδες θύματα, πλημμύρες.
Την άρνηση της Ανοίξεως, σύμφωνα με τις παραδόσεις των χριστιανών, υπέστησαν οι κέδροι και τα πεύκα, εκτός των τειχών της Ιερουσαλήμ, όταν από το ξύλο τους, οι Ιουδαίοι έφτιαξαν τον σταυρό του Χριστού. Ξεράθηκαν όλα από τη μέση του κορμού τους μέχρι την κορυφή. Αλλά και τα ζώα που λάμβαναν μέρος σε πολέμους, ελέφαντες, σκύλοι, άλογα, έστω και αν αυτό έγινε πάρα τη θέλησή τους, μαράζωσαν και πέθαναν. Τρανταχτό παράδειγμα, αυτό του Βουκεφάλα, που λύγισε και πέθανε μετά την περίοπτη νίκη του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη μάχη του Υδάσπη. Την ίδια τύχη είχαν και πολλοί αιμοσταγείς βασιλείς, αλλά και παντός είδους καθάρματα που μολύνθηκαν από την άρνηση της Ανοίξεως και υπό το βάρος ισχυρών τύψεων και ενοχών, κλονίστηκε η σχέση ψυχής και σώματος, μαράζωσαν και πέθαναν.
Στην άρνηση της Ανοίξεως, χωρίς να αναφέρεται σαφώς ο όρος αυτός, εστίασαν Ζωροάστρες, φιλόσοφοι και βιολόγοι, με πρώτον από όλους τον Δαρβίνο, ο οποίος την έλαβε σοβαρά υπόψη του, όσο και τις απόψεις του Αριστοτέλη και ανέπτυξε τη θεωρία περί της φυσικής επιλογής των ειδών. Για τους περισσότερους επιστήμονες και ερευνητές, η άρνηση της Ανοίξεως, θεωρήθηκε ως μια μάλλον μεταφυσική προσέγγιση των γεγονότων, παρά ως μια πραγματική απειλή. Εντούτοις, τα γεγονότα τους διέψευσαν. Είναι η πρώτη φορά που σε όλον τον πλανήτη ο άνθρωπος φαίνεται να πληρώνει ακριβά τις επιλογές του και να υφίσταται τις σοβαρές επιπτώσεις της άρνησης της Ανοίξεως, τον εξοστρακισμό του από το πρώτο αναζωογονητικό ουράνιο φως των μεγάλων ημερών της άνοιξης, ανεξαρτήτως αξιώματος, κοινωνικής θέσης και συμπεριφοράς.
Ο μοναχός Λίο Λίο, οπαδός της Σακιάπα και βαθύς γνώστης του βουδισμού, με ιδιαίτερη έφεση στη φιλοσοφία και τις ξένες γλώσσες, όταν τον ρώτησαν, αν ο άνθρωπος του εικοστού πρώτου αιώνα κινδυνεύει πράγματι από την άρνηση της Ανοίξεως, απάντησε «sero ignoscentiam petis», όπερ σημαίνει ότι είναι αργά για συγγνώμες, σε ελεύθερη μετάφραση...
