Βίαιος αντικρυστός
ελληνιστής παρατηρεί, ελληνιστής σημειώνει:
Πυρ & νερό, Ρέπω, ροπή & ρόπαλο
Θύρσος, Πυρσός, Φλεγόμενο δοκάρι με κισσό
Εν τούτω νίκα των εξαρχειωμένων
Κλωτσπάμε! Δείχνει ο Ταραξίαρχος
Βίαιος αντικρυστός, Ελληνικός χορός
Με πλάστη, θυέστη και λοστό
των ιθυφαλλικών νυκτέλιον
Βίαιος αντικρυστός, Ελληνικός χορός
Με κοπανάς, σε καπανώ
Καπονορρόπαλα και πετροπτόλεμος
Κραυγοιμωγή: Δεν ροπαλεύονται!
Βίαιος αντικρυστός, Ελληνικός χορός
Της ώχρας Μέρες του λωτού
Της μαύρης, Νύχτες, κουκουβάγιας
… βάγιας … βάγιας … βάγιας …
[ Άνοιξι 2008, 2020 ]
Σχήματα
Σε λόφο ώχρας χραστ!, πέφτει σαν πέφτει ξαφνικά
κάποιος που λέγει τον καιρό και τες κακές ειδήσεις
Στην δύσι πέφτει ένα ποδήλατο,
πέφτει και η αγάπη μας, πιο αργά και πιο σε βάθος
Πέφτει που όλο τριγύριζε, περιφερόταν και ήθελε,
με φαρδειγές σακκούλες Περιφερόταν – τι ήθελε;
Σε μία πόλι όλο χαρτιά, και πόλι όλο δωμάτια,
υπήρχαν αρκετές
ενδείξεις για οτιδήποτε
Και ήταν η εικόνα που έτρεμε
στο στόμα μας και έφθανε
λίγο απ’ το χνούδι του ουρανού
και πέτρα από χαλάζι —
η ναφθαλίνη τού Θεού για όλες τις αναμνήσεις
[ 1992/3, 2020 ]
Λεξικέλαδος
του ΔΚ
Τα εξώφυλλα του λεξικού ανοιγοκλείουσι αυτομάτως
Ο συνειρμός θα ξεκινήση εντός ολίγου
—βέθρα, βοάθρα, βόθρα, βέρεθρα
¡Μακρυά
απ’ την αποβάθρα
οι αλεξιλέξια φέροντες
Και μονονθόρυβον προσφέροντες!
Σβαρρού - ού - ου - ν-ν-ν
Σβαρρούν, άκου τον λεξικέλαδο!
Τώρα, τα εξώφυλλα του λεξικού ανοιγοκλείνουν συνεχώς
Σαν στόμα γάτας που εντόπισε
περπελιστέρ να περπατή, να σκέπτεται αλφάβητο.
[ Ι → Α, 15/10 & 24/11/2017 ]
