Θα μπορούσα να τον προειδοποιήσω, να του πω πόση λίγη χαρά θα του χαρίσει το γράψιμο, με πόσους τρόπους θα δηλητηριάσει τη ζωή του
Ορχούνται ιερουργώντας ολόγυμνες η Αρμονία και η Αφροδίτη με μυρωδιές από γράσα μηχανήματα, θάλασσα θαλάμους φυλακισμένων
Κράτα το μήλο για μετά, είπε η Ελίζα ανατριχιασμένη, να το τρίψεις όπως τρίβεις, να πάρεις γεύση ότι οι δρόμοι μας θα χωρίσουν...
Κακώς κατηγορούμε για τρομολαγνεία και λαϊκισμό τα καναλια· το κυνήγι εντυπωσιασμού θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερο
Το ταξίδι ξεκινούσε με κλειστά μάτια. Μια βραδιά άκουγα μια βαθιά φωνή από μακριά:
Ο μύθος θέλει «έναν άνδρα που κρατά το κεφάλι του στα χέρια να το περιφέρει κραυγάζοντας το βράδυ» πριν την καταιγίδα
Σημείωμα για το βιβλίο της ΔHMHTΡΑΣ ΑΓΓΕΛΟΥ «Ημερολόγια μελισσιού» με τη βοήθεια των «Κριών» του ΖΑΚ ΝΤΕΡΙΝΤΑ
Ένας υπουργός με ιατρική μάσκα συγκρατεί με δυσκολία ιαχές πανηγυριστών πίσω απ’ τα εσχάτως νόμιμα ρήματα
«Ναι, μπράδερ, το ρήμα είναι ῾καταγλωττίζω᾽, αυτό είναι, αυτό!» Και «ἐπιμανδαλωτόν», το ουσιαστικό, αν θες να ξέρεις...
Μετά μιλάς αργά και αναπνέεις γρήγορα ανάμεσα στις λέξεις
Ο ποιητικός λόγος & ο γλωσσικός παροξυσμός του προσπαθεί να ξανακάνει τον ήχο των λέξεων κομμάτι της πραγματικότητας που αποτελούν
H ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, αλλά είναι νομίζω χρήσιμο να σκεφτόμαστε πώς εμφανίζονται και χάνονται, ή αλλάζουν οι πολιτισμοί
Οι αντιποιητικές λέξεις αποτελούν κάποτε συνειδητούς πειραματισμούς
Η ποίηση είναι ανοιχτή και εκτεθειμένη σε κάθε φωνή, σε κάθε ερμηνεία. Κι εδώ αρχίζουν οι εμπλοκές...
Αν τις είχα κρατήσει όλες αυτές, έφταναν για μια ζωή. Αν είχα κρατήσει όλες τις λέξεις που έχω πει δε θα χρειαζόταν να ξαναμιλήσω
