Οι ποιητές, η φωνή τους: Λουί Αραγκόν

Αυ­τόν τον μή­να, ο «Χάρ­της» πα­ρου­σιά­ζει τον με­γά­λο γάλ­λο ποι­η­τή Louis Aragon (1897-1982), τον «αιώ­νιο έφη­βο» - όπως τον έχει απο­κα­λέ­σει ο Γιάν­νης Ρί­τσος.
Ο Aragon αφού γνώ­ρι­σε πρώ­τα τον ντα­νταϊ­σμό, εντά­χθη­κε στην ηγε­τι­κή τριά­δα του υπερ­ρε­α­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος (με Breton και Soupault). Μα­ζί εξέ­δω­σαν την υπερ­ρε­α­λι­στι­κή επι­θε­ώ­ρη­ση Litterature.

Δύο γε­γο­νό­τα ση­μά­δε­ψαν τη ζωή αλ­λά και το έρ­γο του: Ο με­γά­λος έρω­τας για την Elsa Triolet (1896-1970) –με­τέ­πει­τα σύ­ζυ­γό του– και η έντα­ξή του στο Γαλ­λι­κό Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα.
Ίσως και τα δύο να συ­νέ­βα­λαν στη με­τα­κί­νη­σή του προς ένα γοη­τευ­τι­κό ρε­α­λι­σμό και μια ποί­η­ση υψη­λό­τα­του σύγ­χρο­νου λυ­ρι­σμού.

Θα τον ακού­σου­με και σε ερω­τι­κά ποι­ή­μα­τα για την Έλ­σα αλ­λά και σε από­σπα­σμα από το «Τρα­γού­δι της Ει­ρή­νης» του 1954.

ΟΙ ΜΟΥ­ΣΙ­ΚΕΣ

1.  Jean Ferrat: “Les yeux d’ Elsa”
2.  Leo Ferré: “Elsa”
3.  George Brassens: “Il n’ y a pas d’ amour heureux”