1. ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ
(ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΣΕ ΜΙΑ ΑΦΗΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΧΑΜΠΑΡΑΤΑ)
Ποιον από τους πέντε θα νυμφευτείς,
Νταμαγιάντι;
Ολόιδια πανέμορφοι στέκονται μπρος σου.
Μάτια πράσινα σαν κοπαδιού από γάτες
την εποχή του ζευγαρώματος.
Ζυγωματικά γεμάτα γωνίες,
που πάνω τους τσακίζεσαι,
ματώνεις.
Χείλη χέλια που ποτέ
δε θα χορτάσουν.
Όμως μια μόνο σκιά.
Ένας μόνο με τον θάνατο
για προίκα.
Όλος δικός σου, ώσπου η σάρκινη
κλωστή που σας ενώνει,
για πάντα να κοπεί...
2. DAVID ALLAN, «ΟΙ ΑΠΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ»
Το ελληνικό προφίλ του,
ο πλούτος των μαλλιών,
ρίχνουν στον τοίχο τη σκιά τους.
Η Κόρα σχεδιάζει το περίγραμμα προσηλωμένη
στο έργο της,
αγγίζοντας με το άλλο χέρι το πηγούνι του
απαλά, όπως περίτεχνο
κτέρισμα ταφικό.
Δεν τον κοιτά, λες κι έχουν ήδη
αποχαιρετιστεί.
Στον τοίχο από αύριο θα προστρέχει
για να νιώσει το αίμα της να καίει.
Κι όταν ο Βουτάδης
φιλοτεχνήσει το ομοίωμά του από πηλό,
πάλι στον τοίχο η έκσταση
θα κορυφώνεται·
στου δικού της χεριού τις διαδρομές,
μάρτυρες
της τελευταίας συνεύρεσης.
3. ALEXEI JAWLENSKY: ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΓΡΑΦΗ
«Αν το φως μέσα σου σβηστεί,
τότε μια σκοτεινή σκιά της ίδιας σου της καρδιάς
πέφτει κατά μήκος του δρόμου σου.
Να παραμένεις σε εγρήγορση
απέναντι σ' αυτές τις τρομερές σκιές.
Κανένα φως της κατανόησής σου δεν μπορεί
να καταστρέψει
τα σκοτάδια που ξεπηδούν από την ψυχή σου,
ώσπου όλες οι σκέψεις αγάπης για τον εαυτό σου
να έχουν εξαλειφθεί»,
έγραψες.
Από την άλλη όψη του χαρτιού
ζωγράφισες το μυστικό κεφάλι.
Δυο χαρακιές το σκληρό χαμόγελο·
φρύδια αμφίσημα,
Κίρκης και Καλυψώς και ινδιάνας
άγριας φυλής.
Στο μέτωπο πινελιές γκρίζου,
λευκού, κεραμιδί,
και μια υποψία κρίσιμου
τιρκουάζ.
Λες από συνταγές αρχαίων ελληνοσύρων
μάγων σχεδιασμένο
το απόσταγμα που κάνει
βαθύτερα να νιώθεται
–να σφάζει–
η πληγή.
