——————
Το μαύρο μαργαριτάρι της Τυπογραφίας
«FMR»: «Ένα περιοδικό για το οποίο θα μιλάνε στο μέλλον». «Κάθε τεύχος είναι σαν επίσκεψη σ’ ένα παράξενο μουσείο»
Το 1982 ο Ρίτσι με τη σύζυγό του Λάουρα Kαζάλι κι ένα εκλεκτό επιτελείο συνεργατών ξεκινά το FMR, το περιοδικό που αποκάλεσε ο Φελίνι «Το μαύρο μαργαριτάρι» (33 x 23 εκ., με 128 σσ. σε χαρτί 130 γρ. Κυκλοφόρησε μέχρι το 2009, αρχικά ως μηνιαίο και αργότερα διμηνιαίο). «Ένα περιοδικό για το οποίο θα μιλάνε στο μέλλον», είχε δηλώσει ο ίδιος. «Κάθε τεύχος είναι σαν επίσκεψη σ’ ένα παράξενο μουσείο», έχουν πει. Σήμερα όλα τα τεύχη αποτελούν συλλεκτικά αντικείμενα.
Με κάθε τεύχος κυκλοφορούσε (δωρεάν) κι ένας εύχρηστος οδηγός μικρού σχήματος με τις σημαντικότερες εικαστικές εκδηλώσεις στις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου.
Εξέδωσε επίσης τη «Γαλάζια Βιβλιοθήκη» (La Biblioteca Blu: Lbb), μια ιδιαίτερα καλαίσθητη σειρά αλλόκοτων, συνήθως, λογοτεχνικών κειμένων :
Παράλληλα, ο Ρίτσι εξέδωσε διάφορες εξαιρετικές σειρές με λευκώματα Τέχνης (πάντα με μαύρα, μεταξωτά πανιά στα εξώφυλλα), με λαμπρές φωτογραφήσεις, βιβλία επικεντρωμένα στις λεπτομέρειες που κρύβουν τα ποικίλα καλλιτεχνήματα των ιταλικών πόλεων (βλ. π.χ. εδώ), μονογραφίες ζωγράφων και αλλόκοτων καλλιτεχνών παρουσιασμένες από σημαντικότατους συγγραφείς: Έκο, Ρολάν Μπαρτ, Κορτάσαρ, Καλβίνο (βλ. π.χ. το κείμενο του Καλβίνο για τον Σεραφινιανό Κώδικα στον Χάρτη#20).
Το 1984, ο Ρίτσι άρχισε την έκδοση του Κοs, ενός άλλου περιοδικού ανάλογου σχήματος και ποιότητας με το FMR, που επικεντρωνόταν στην αισθητική απεικόνισης των επιστημών. Την ίδια χρονιά, με τη βοήθεια της Τζάκι Κένεντι, το FMR κυκλοφορεί στις ΗΠΑ και ο εκδοτικός οίκος του Ρίτσι αποκτά ισχυρούς επενδυτές και νέες, παγκόσμιες διαστάσεις.
Παράλληλα, ο Ρίτσι άσκησε τη γραφιστική, σχεδιάζοντας εξώφυλλα βιβλίων, εμπορικούς λογότυπους, διαφημιστικές καταχωρήσεις, αφίσες κλπ.
Προκειμένου να πραγματοποιήσει το νέο του όραμα, τον μεγαλύτερο Λαβύρινθο του κόσμου, πούλησε το 2004 τις εκδόσεις και το περιοδικό στη Μαριλένα Φεράρι (Αrte΄) η οποία, το 2007 κυκλοφόρησε για δύο χρόνια τη «λευκή» εκδοχή του περιοδικού, το FMR bianca, με διαφορετικό σχήμα, παραλλαγμένο λογότυπο και προσανατολισμένο στη σύγχρονη τέχνη.
Μετά το θάνατο της Φεράρι (2012) ο Ρίτσι ξαναγόρασε τα δικαιώματα, σκοπεύοντας να ξαναβγάλει το περιοδικό αν και, στο μεταξύ, σε συνεργασία με τον αρχιτέκτονα Pier Carlo Bontempi είχε αφοσιωθεί στην κατασκευή του πιο μεγάλου φυτικού λαβύρινθου στον κόσμο, στο πνεύμα του Μπόρχες διαρκώς. Ο λαβύρινθος βρίσκεται στο Φοντανελάτο, κοντά στην Πάρμα, και άνοιξε για το κοινό το 2015. [ ΞΕΝΑΓΗΣΗ ]
Στις 10 Σεπτεμβρίου 2020, ο Φράνκο Μαρία Ρίτσι χάθηκε στο λαβύρινθο για πάντα.
ΑΛΛΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
αυτόν το μήνα οι εκδότες προτείνουν:
