Μια ακόμη καταφατική παρέμβαση
Μύλοι Αλλατίνη
Ένας ανοιχτός πολυπολιτισμικός χώρος για τους κατοίκους, τους επισκέπτες, τους πρόσφυγες, ένας χώρος της κατάφασης και όχι της κυριαρχούσας ακόμη άρνησης, ένας χώρος που αγαπά, φροντίζει και ανυψώνει τη συνείδηση της πόλης. 12 συγγραφείς παρεμβαίνουν για να διατηρηθεί στην επικαιρότητα το θέμα της κατάρρευσης των Μύλων Αλλατίνη στη Θεσσαλονίκη.
————
Συντονισμός σελίδων και φωτογραφίες:
Ένα κομβικό σημείο, αλλά εδώ και πολλά χρόνια τώρα ένας απρόσιτος
ερειπιώνας. Ένα σημείο που πρέπει να παρακάμψεις απ’ όπου κι αν το
πλησιάζεις. Ένας χώρος που βρίσκεται στη μέση των τεσσάρων σημείων του
ορίζοντα. Ένα σημείο στην καμπή της μεγάλης παραλίας της Θεσσαλονίκης.
Περιφραγμένο, απόμακρο, με ρημαγμένα, απαξιωμένα κτήρια και κήπους. Με
συσσωρευμένες μνήμες: ιστορικές, κοινωνικές, αισθητικές, ψυχοσωματικές.
Ένας χώρος που πρέπει να σωθεί. Θα μπορούσε να εγκατασταθεί εκεί μια
σύγχρονη δημοτική βιβλιοθήκη, για παράδειγμα, με εργαστήρια για κάθε
είδους τέχνη, θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια περιβαλλοντική όαση,
ανοιχτή και άγρια μέσα στην νεοαστική έρημο που θα είναι και ένας
ανοιχτός σταθμός περιπατητών και ποδηλατιστών που από το λιμάνι της
πόλης θα μπορούσαν να συνεχίσουν προς το Καραμπουρνάκι, την Αρετσού, τη
Νέα Κρήνη, το αεροδρόμιο και ακόμη πιο πέρα, σε καιρούς που έχουμε
ανάγκη από δέντρα όσο ποτέ άλλοτε και που απειλείται να ρυπανθεί ακόμη
περισσότερο η πόλη και ο αέρας της από όλο και πιο πολλά πλοία,
αεροπλάνα και τα πάντα ακατανόητα για το κλίμα και την υγεία των
ανθρώπων και της κοινωνίας οχήματά της. Και, επιπλέον, θα έχουμε πάντα
ακόμη ένα μνημείο από τα ελάχιστα που θα τιμά το πρόσφατο παρελθόν της
πόλης που ήταν και είναι και των Εβραίων.
Μύλοι Αλλατίνη, αλεύρι δίπλα στο αλάτι της θάλασσας, ψωμί και αλάτι,
ψωμί και Αλλατίνη. Ένας ανοιχτός πολυπολιτισμικός χώρος για τους
κατοίκους, τους επισκέπτες, τους πρόσφυγες, ένας χώρος της κατάφασης και
όχι της κυριαρχούσας ακόμη άρνησης, ένας χώρος που αγαπά, φροντίζει και
ανυψώνει τη συνείδηση της πόλης. Μεγαλόψυχες, γενναιόδωρες αποφάσεις
της πολιτείας και των σημερινών ιδιοκτητών επείγει να σώσουν τον χώρο με
τα κτήρια και τις εκτάσεις του. Και σίγουρα υπάρχουν περιθώρια
εκμετάλλευσης και κέρδους, αν δεν θέλουν οι ιδιοκτήτες να παραιτηθούν
από αυτό. Ίσως στα νέα σχέδια για την ανάπλαση του παραλιακού μετώπου να
υπάρχει πράγματι και η σωτηρία των Μύλων πριν είναι πολύ αργά. Η
έλλειψη γενναίων αποφάσεων και πράξεων σε έναν χώρο που τις έχει τόσο
ανάγκη, η προτίμηση της απάθειας που διαλύει τον κοινωνικό ιστό της
πόλης, τους κοινούς και ιδιωτικούς χώρους της, τις φυσικές και ψυχικές
αντοχές των κατοίκων της είναι παράξενη και ανεξήγητη, και πάνω από όλα
παντελώς αντιδημοκρατική.
Με τη λογοτεχνική αυτή παρέμβαση θέλουμε να διατηρήσουμε στην
επικαιρότητα το θέμα της κατάρρευσης των Μύλων Αλλατίνη, της κατάρρευσης
της θέλησης για λύση, για ανάπλαση, για καταφατική συνύπαρξη φύσης,
ζώων και ανθρώπων, παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος. Σε φίλους με
τους οποίους έχω άμεση και συχνή επαφή, αλλά και σε συναδέλφους με τους
οποίους με συνδέουν κοινές πολιτιστικές εξερευνήσεις έστειλα ένα λιτό
κείμενο με συνδέσμους, στους οποίους αναπτύσσονται το ιστορικό, τα
επιχειρήματα, τα οράματα, οι προτάσεις και οι αντιπροτάσεις για τη
σημερινή κατάσταση και για το μέλλον των Μύλων. Κάποιοι απάντησαν στις
ερωτήσεις μόνο, κάποιοι απάντησαν με ένα λογοτεχνικό κείμενο, κάποιοι
απάντησαν και στις ερωτήσεις και με λογοτεχνικό κείμενο. Ο Άρις Γεωργίου
ανταποκρίνεται και με ένα κάπως αλευρωμένο σχέδιο του. Η αρχική μου
πρόσκληση και τα κείμενα τους ακολουθούν εδώ:
«Οι Μύλοι Αλλατίνη αποτελούν έναν μνημειακό χώρο της Θεσσαλονίκης με την ιστορία τους, την αρχιτεκτονική των διαφόρων κτηρίων τους και τη λειτουργική τοποθεσία τους. Χώρος που έχει ερημώσει και σιγά σιγά οδηγείται στην πλήρη καταστροφή. Έχουν γίνει προτάσεις σωτηρίας και ανάπλασης, αλλά δεν έχουν προχωρήσει. Μια πρώτη ενημέρωση μπορείτε να έχετε από τα κείμενα στους παρακάτω συνδέσμους:
https://www.newsfish.gr/themat... https://tvxs.gr/news/egrapsan-... https://parallaximag.gr/parall...
https://www.facebook.com/notes/manolis-lamtzidis/οι-αλευρομυλοι-αλλατινι-δεν-ειναι-
φιλετο-για-μπιζνεσ-ειναι-ιστορικα-διατηρητεο-μ/259546724131543/ https://www.thessnews.gr/artic... και https://thessarchitecture.word...
Πώς
μπορούμε να συμβάλουμε ως πολίτες σήμερα ώστε οι ζημιές να
αποκατασταθούν και τα κτήρια και ο χώρος όλος, με την οπωσδήποτε
οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά συμφέρουσα βοήθεια των σημερινών
ιδιοκτητών (τράπεζες), να αξιοποιηθούν ως μέρος μιας πόλης δημοκρατικά
ανοιχτής και γενναιόδωρης προς στους κατοίκους της;
Συγχρόνως η Θεσσαλονίκη δεν διαθέτει μια μεγάλη και σύγχρονη δημοτική βιβλιοθήκη, η οποία θα μπορεί να είναι και ανοιχτός πολυχώρος δημιουργικών πειραματισμών και συνευρέσεων λόγου και τέχνης.
Μπορείτε να απαντήσετε στις ακόλουθες ερωτήσεις:
α) Θέλετε να αξιοποιηθούν οι Μύλοι Αλλατίνη και πώς;
β) Νομίζετε πώς η Θεσσαλονίκη χρειάζεται μια μεγάλη δημοτική βιβλιοθήκη;
γ) Πιστεύετε ότι μια τέτοια βιβλιοθήκη θα μπορούσε να δημιουργηθεί στους αναστηλωμένους Μύλους Αλλατίνη;
δ) Έχετε μια άλλη πρόταση για το παρόν και το μέλλον των Μύλων Αλλατίνη;
Οι απαντήσεις θα δημοσιευτούν στο περιοδικό Χάρτης.
Με εκτίμηση,
Βασίλης Παπαγεωργίου
