Βαρβέρη, Βαρβέρη, είσαι εδώ

Ο Γιάννης Βαρβέρης είναι ο πιο αγαπημένος μου ποιητής από το φάσμα εκείνο που αντιλαμβάνομαι ως «σύγχρονη ελληνική ποίηση». Το ποιητικό του έργο είναι ξεχωριστό, χωρίς επιγόνους. Ο σαρκασμός του αντιβαίνει στις δραματικές εξάρσεις που χαρακτηρίζουν μια κοινότοπα λυρική ποιητική παραγωγή της γενιάς του –αλλά και της δικής μου γενιάς. Στα βιβλία του, βρίσκω ό, τι χρειάζομαι: καλοακονισμένη μοναξιά, ανεκτίμητους ποιητικούς μονολόγους, αιχμηρές πρόζες, χιούμορ που σπάει κόκκαλα, μπόλικη ποιητικώς εμπεδωμένη ιστορία, ανατομία των συμπλεγματικών εαυτών μας, ασταμάτητο παιχνίδι με τα όρια ανάμεσα στο υγιές και στο νοσηρό, γραφή βαθιά σωματική, που δεν θα μπορούσα να μπερδέψω με κανενός άλλου, φαντασία που επιτρέπει τρυφερά ζώα στα σύννεφα να μας πετούν απαλά στο κεφάλι τα πιο κρυφά μας μυστικά.
Δεν θυμάμαι πώς ανακάλυψα το παιχνίδι της τυχαίας σελίδας. Νομίζω πως προέκυψε κάποια στιγμή ως ανάγκη για παιχνίδι με τα πάμπολλα αναπάντητα, υπαρξιακά και άλλα, ερωτήματα. Πολύ σύντομα, διαπίστωσα πως αρκετός κόσμος το γνωρίζει. Είναι εξαιρετικά απλό, ψυχαγωγικό και, εντελώς συχνά, ακριβολόγο: Θέτεις το ερώτημα που σε απασχολεί, ανοίγεις το βιβλίο της επιλογής σου σε μια τυχαία σελίδα με κλειστά τα μάτια, ανοίγεις τα μάτια και λαμβάνεις την απάντησή σου. Το παιχνίδι ανάγεται σε πραγματικά σοβαρή υπόθεση –βέβαια, όλα τα παιχνίδια είναι ξεκάθαρα σοβαρές υποθέσεις– ιδίως αν δεν πιστεύεις πως δεν υπάρχουν τυχαίες σελίδες, τυχαία σημεία και τυχαίες απαντήσεις. Δηλαδή, αν, τελικά, πιστεύεις στο τυχαίο, ακριβώς επειδή δεν πιστεύεις πως πρόκειται για κάτι τυχαίο.
Θα είμαι ειλικρινής: Ο Γιάννης Βαρβέρης μου λείπει. Μου λείπει, δηλαδή, η χαρά της αναμονής για την επόμενη συλλογή του, η έγνοια πως κάπου θα προκύψει να τον καλέσουν να διαβάσει, και θα πάω να τον ακούσω. Τα ποιητικά βιβλία του, όμως, από τα Πεταμένα λεφτά, στο οποίο επανέρχομαι λιγότερο, μέχρι τον αγαπημένο μου Kύριο Φογκ, το ανεκτίμητο Στα ξένα, το τελευταίο του, Βαθέος γήρατος και το μεταθανάτια εκδοθέν Ζώα στα σύννεφα, είναι για μένα τόποι τους οποίους επισκέπτομαι για να ζητήσω συμβουλές, σαν και τις παρακάτω. Και για να παραφράσω το καβαφικό, «Σε σας προστρέχω τόμοι Α΄^[1] και Β,^[2] που κάπως ξέρετε από φάρμακα».