Eμβριθές σχέδιο η κανέλα στον αφρό του χτυπημένου με στοργή καφέ / νήδυμη απαρίθμηση ερωτικών ελιγμών οι γουλιές / να πιω;
'Ωσπου τα χέρια του θα κλείνουν επιτέλους το βιβλίο και θα έρχονται ν’ αναπαυτούν ακίνητα σιωπηλά γύρω απ’ τη μέση της
Κι ήταν αμετανόητα Τετάρτη / Μου κρατούσες το χέρι / Και μου ψιθύριζες / Θα ᾽ρθω ξανά / Θα ᾽ρθω ξανά…
Χαζέψαμε τ’ ακέφαλα αγάλματα προχωρήσαμε στο γυμνάσιο στα δημόσια αποχωρητήρια κι έπειτα μέσα απ’ τη νότια στοά μπήκαμε στα λουτρά
Πολύφυλλη ησυχία [...] βουτώ την πέννα στα νερά σου. Γράφω την πέτρα της σιωπής, γράφω την λέξη που είναι κρύπτη της ψυχής.
Θα ήταν λιγότερο επώδυνη η ιδέα του Κακού αν δεν υπήρχε ο φθόνος. Σε αυτήν την περίπτωση μάλλον δε θα υπήρχε και ο άνθρωπος
Μια εικονογραφημένη αρσενική κωμωδία
Με τη γρήγορη απόκριση, πάγωσαν όλοι. Τα γέλια σταμάτησαν απότομα και κοιτούσαν μια τον γέρο και μια τα τούβλα απορημένοι
«Τελειώσαμε» μου λέει. Μου χαμογελά και κάνει ένα αστείο σχόλιο για το επίθετό μου, έξυπνο, διακριτικό, σχεδόν κάτι σαν κοπλιμέντο
Εδώ θα ’ρθει, όταν πεθάνει, πλήρης ημερών αχαριστίας. Τον ονομάζουμε σκοτεινό κήπο. Είναι ο ειδικός χώρος για τους αχάριστους
Είμαι η Ντόρις Λέσινγκ. Σήμερα γίνομαι πενήντα χρονών. Θα ζήσω πολλά χρόνια ακόμα, θα γράψω αναρίθμητα κείμενα, θα ταξιδέψω...
Η μαύρη χήρα στεκόταν όρθια στο πλευρό του νεκρού και σκούπιζε τα δάκρυά της με το μεταξωτό μαντήλι που της είχε κάποτε χαρίσει.
Ζούσα στην εποχή που οι σχέσεις ήταν απλές και εύκολες και οι γυναίκες επιθετικές
Ο φόβος είναι ένα τρομαγμένο θηρίο.Πιαστήκαν τα μαλλιά του στα χέρια μου την ώρα που με δάγκωνε κι εγώ δεν τον φοβόμουν
Τα πράγματα είναι δανεικά. Κι αν άγγιξε ταβάνι ο Μ. κι έγινε ύπατος μ’ απλή αναλογική ποιο τ’ όφελος που η πλάστιγγα σαν έγειρε...
Για τον Σύριο ποιητή Νούρι αλ Τζαράχ
Ελεγεία για τις κόρες της (Μεγάλης) Άρκτου
Του πρόσφερε το στήθος της, η νύχτα δεν είχε διαλυθεί ακόμη. Αυτές είναι λοιπόν οι λέξεις που έχω;
Η παράδοση συνιστά παράγοντα ο οποίος δεν γίνεται να αναπληρωθεί στη σύγχρονη μεταμοντέρνα εποχή
Τα έργα όπου το πλήθος συντροφεύει ή αντιμάχεται τον πρωταγωνιστή (ο οποίος είναι η μειοψηφική μονάδα) είναι πολλά
Ο Καβάφης αποτελεί μεγάλη «ανωμαλία», σκοτεινό σημείο της γενιάς του ’30 που καθιερώθηκε στις ειδικές συνθήκες της 10ετίας του '60
Για το βιβλίο του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΖΙΑ, «Πολεμώντας υπό σκιάν…»
Για το βιβλιο της ΑΝ ΚΑΡΣΟΝ «Έρως ο Γλυκόπικρος – Δοκίμιο για το ερωτικό παράδοξο στην κλασική παράδοση»
Πώς γεννήθηκε το σημαντικότερο ποιητικό έργο της καταλανικής λογοτεχνίας του εικοστού αιώνα
Στο Καμπούκι, μέσα από τον παραλογισμό της εξαφάνισης τού ατόμου, αναδεικνύεται ο αληθινός ήρωας
Διότι το βασικό πρόβλημα ήταν ότι η ποδιά, εκτός όλων των άλλων, ήταν ροζ. Εντάξει, να βάλω στολή αφού το λέει ο νόμος. Αλλά ροζ;
Οι τέσσερις συγγραφείς αυτού του τεύχους καλούνται να συμφωνήσουν στην πρόταση: «Καλύτερα να χωρίσουμε»
Eδώ ο Εξυπερύ προλογίζει το πιο σημαντικό έργο του, τη «Γη των ανθρώπων» και, σ᾽ένα σπάνιο ηχητικό ντοκουμέντο, … τραγουδάει!
