«Θέλουμε η λογοτεχνία να καταλάβει τους δρόμους, κατακτώντας δημόσιους χώρους και προσφέροντας στους περαστικούς μια περιοχή ελεύθερη από οχήματα, που για λίγες ώρες θα υποκύψει στην ταπεινή ισχύ του γραπτού λόγου. Ένα μέρος της πόλης, συνήθως αφιερωμένο στην ταχύτητα, τη ρύπανση και τον θόρυβο, θα μεταμορφωθεί έτσι σε χώρο ειρήνης, ησυχίας και συνύπαρξης, που θα φωτίζεται από το απαλό φως που θα εκπέμπουν σελίδες βιβλίων. Τα βιβλία θα είναι διαθέσιμα για όσους θέλουν να τα πάρουν. Επομένως, η εγκατάσταση θα ανακυκλωθεί, διαρκώντας για όσο διάστημα αποφασίσουν οι χρήστες της πριν εξαφανιστεί. Τα αυτοκίνητα θα ανακαταλάβουν τη θέση τους τελικά. Ωστόσο, όσοι πέρασαν από εκείνο το μέρος, εκείνο το βράδυ, θα θυμούνται πώς κάποτε βιβλία το είχαν καταλάβει …»
Τμήμα ενός δρόμου ταχείας κυκλοφορίας στην πανεπιστημιούπολη Αν Άρμπορ, μετά από πρόσκληση του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, ενός από τα σημαντικότερα δημόσια αμερικανικά πανεπιστήμια, κάλυψαν, στις 23 Οκτωβρίου 2018, για 12 ώρες, 11 χιλιάδες «φωτισμένα βιβλία», σε μια εγκατάσταση που έστησε η ανώνυμη καλλιτεχνική κολεκτίβα luzinterruptus, που οργανώνει αστικές παρεμβάσεις σε δημόσιους χώρους, χρησιμοποιώντας το φως ως πρώτη ύλη και το σκοτάδι ως καμβά και έχοντας αρχίσει τη δράση της στους δρόμους της Μαδρίτης στα τέλη του 2008. Αντίστοιχες εγκαταστάσεις «Λογοτεχνίας εναντίον Κυκλοφορίας» είχαν προηγηθεί στο Τορόντο, τη Μελβούρνη, τη Μαδρίτη και τη Νέα Υόρκη.
Με δωρεές από ιδιοκτήτες βιβλιοπωλείων και άλλους και τη βοήθεια 90 εθελοντών, που επί μήνες έκαναν επιλογές, συγκεντρώθηκαν από το πανεπιστήμιο περισσότερα από τα δέκα χιλιάδες χρησιμοποιημένα βιβλία που ήταν απαραίτητα για να καλύψουν τμήμα της κεντρικής αρτηρίας της πόλης, στη διασταύρωση των οδών Πολιτείας (State) και Ελευθερίας (Liberty), που θα έκλεινε για 24 ώρες. Τις τελευταίες δέκα ημέρες τα βιβλία φωτίστηκαν εσωτερικά με μικρές φωτιζόμενες συσκευές, πριν τοποθετηθούν στο κατάστρωμα της ασφάλτου, δημιουργώντας έναν ποταμό λευκών κυμάτων από σελίδες βιβλίων που κυμαίνονταν (διακειμενικά;) στον αέρα. Αφού νύχτωσε, οι επισκέπτες μπορούσαν να μπουν στο εσωτερικό της εγκατάστασης και να πάρουν όσα βιβλία τούς ενδιέφεραν. Σε λιγότερο από δύο ώρες, φωτισμένες αγκαλιές βιβλίων γέμισαν εστιατόρια και μπαρ. Μέχρι τα μεσάνυχτα ο δρόμος είχε εντελώς αδειάσει.
Την ιδιαίτερη επιτυχία της εγκατάστασης οι διοργανωτές συνδέουν με το γεγονός ότι η ήσυχη, αν και γεμάτη κίνηση αυτοκινήτων, πανεπιστημιούπολη Αν Άρμπορ αυτο-προσδιορίζεται ως πόλη που αγαπά τα βιβλία. Από την άλλη πλευρά, η πιο σημαντική πόλη του Μίσιγκαν, το Ντιτρόιτ, που υπήρξε πρωτεύουσα της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας πριν πέσει σε βαθιά κρίση, με μεγάλη έκταση και ελάχιστα μέσα δημόσιας συγκοινωνίας, είναι πολύ δύσκολη για τους πεζούς.
Φωτογραφίες από την εγκατάσταση της Melisa Hernández και του John Eikost.
