Εν τούτοις τίποτα δεν δια/ταράσσει τη γαλήνη των/«ψυχικών μου καταστάσεων»/όπως λένε μερικοί τη διά//θεση των συγκινήσεών μου/
Τα φαναράκια κατεβαίνουν. Με σταθερή ταχύτητα, σα να υπακούουν σε ένα συγκεκριμένο σχέδιο πλοήγησης.
έμοιαζε με τις πεταλούδες που έχουν φτερά με γαλάζιες βούλες και καθώς πετούν μέσα στο καλοκαίρι στραφταλίζουν στον αέρα
Θα ξεκινήσει ξημερώματα, πρώτο έτος του τέταρτου αιώνα της Χιλιετίας της Ανθρωπωδίας. Ο ουρανός θα είναι στην Άνοδο.
Ξαφνικά εκεί, ήσυχα κι αθόρυβα, σαν να τρύπωσε γάτα στο σπίτι κι όχι ένας άνθρωπος με σάρκα και οστά.
Θηρίο ή Θεός/Που αρνείται το σκοτάδι της/Και συμμαζεύει το δωμάτιο και τα χαρτιά της.
Αιρετικός άνεμος των μαλλιών της ο μέγιστος ύπνος. Ο λοξός της πτήσης της νοσταλγός, ο φρουρός του φωτός της.
Όταν το θέμα εξαντλείται, οι παρέες διαλύονται, μπαίνει ο καθένας στον ηλεκτρικό ή σε άλλο μέσο μαζικής μεταφοράς, και επιστρέφει
Τον ζήλεψα πολύ/του Βλαβιανού τον στίχο/Και σκέφτηκα τη μάνα μου/Με το λινό της το ταγιέρ
Πριν τον πάω στο δωμάτιο έριξε μια ματιά στην τηλεόραση. Τι είναι αυτό, τούρκικο; ρώτησε. Ναι είπα, ο Σουλεϊμάν. Δεν το ξέρεις;
Πώς να κερδίσεις, χάρτινε κι αδιαμόρφωτε, ακόρεστε από πάθος λογικής και πεζοπόρου ωσαύτως εξουσίας
Την ώρα που η χώρα δολοφονείται και βιάζεται/η Ευρώπη αντί ν’ ανταποκριθεί στις εκκλήσεις για βοήθεια χασμουριέται.
Η ξηρά απλώνεται στο νερό· σκιάζεται πράσινη. Μετάφραση ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ
Δεν χάθηκε, όχι, μεταμορφώθηκε εκείνο που υπήρξε./(Ω τι ανείπωτη ευτυχία η επιστροφή του.) Μτφρ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΝΔΡΙΤΣΑΝΟΥ
Την τελευταία δεκαετία, άρθρα σε αμερικανικά έντυπα εξήγγειλαν τον θάνατο της ποίησης.
Το «Έξι νύχτες στην Ακρόπολη» αποτελεί την πιο ορατή εκδοχή του δημιουργικού διαλόγου του Σεφέρη με την «Κωμωδία» του Dante
Η γλώσσα, ενώ στους άλλους τομείς [...] υπηρετεί τις ανάγκες και τις ιδέες, στην ποίηση ταξιδεύει, όχι ανέμελα οπωσδήποτε.
Εκεί που αποτυγχάνει ο Γούντι Άλλεν, ο Μοδινός τα καταφέρνει με τον ίδιο ανάλαφρο τρόπο που γυρίζει τις ταινίες του ο προηγούμενος
Ύστερα από πολύχρονη απουσία, ο Γιάννης Τζανετάκης επανακάμπτει στη λογοτεχνική σκηνή με την ποιητική συλλογή Θαμπή Πατίνα
Τα λόγια του Μπρετόν, από το πρώτο Μανιφέστο του υπερρεαλισμού –...la voix surréaliste celle qui continue à prêcher à la veille...
Το μυαλό του Ρεϊμόν Κενώ θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί σαν τη βιβλιοθήκη του Έμερσον: ένα είδος μαγικού συμβουλίου
«Το μεγάλο το κακό ήταν τώρα κατά το χωριό».
150 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη γέννηση του Κώστα Κρυστάλλη, που καθιερώθηκε ως ο τραγουδιστής του χωριού και της στάνης
Διαβάζουν οι: Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι, Βιρτζίνια Γουλφ, Σεργκέι Γεσένιν, Aν Σέξτον, Πάουλ Τσέλαν, Σύλβια Πλαθ
