Ποιος το ξέρει; Ποιος το ξέρει;

ΜΙΜΗΣ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ


Το Ποιος το ξέρει; Ποιος το ξέρει; μιλά για όλους μας.
Η Αυτοβιογραφία του συγγραφέα μάς βάζει στη δοκιμασία να συναντήσουμε τον εαυτό μας σε διαφορετικές ηλικίες και μας οδηγεί στη δίνη της Μεγάλης Καταιγίδας που συγκλόνισε τον κόσμο, την Ευρώπη, την Ελλάδα. Η λέξη τραγωδία είναι μικρή.
Γινόμαστε μάρτυρες σε μια εξομολόγηση, δίχως αποσιωπήσεις, με τις απίθανες στιγμές, τα παράλογα, τις ολέθριες ψευδαισθήσεις, τις προσωπογραφίες Ελλήνων και ξένων, ενώ πρωταγωνιστές και κομπάρσοι, αίτιοι και αναίτιοι, κάνουν επιλογές που οδηγούν στον χαμό.

Φάλτσα κεφαλής

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗΣ


Μήνες έψαχνα τίτλο γι’ αυτά τα διηγήματα. Είχα βρει καμιά δεκαριά, όμως κανένας δεν μου άρεσε ιδιαίτερα. Μια μέρα πήγα να βάψω το αυτοκίνητο – ο βαφέας ήταν ένας Ρωσοπόντιος που μιλούσε σπαστά ελληνικά. Μου είπε πως θα χρειαστεί μια βδομάδα να κρατήσει το όχημα για να κάνει τη βαφή. Και συμπλήρωσε γενναιόδωρα: «Θα σου δώσω αυτό το “Seicento” [ένα «FIAT» παλιατζούρα τριακονταετίας] να κυκλοφορείς, να κάνεις τη δουλειά σου μέχρι να τελειώσω». «Και πόσο το πήρες αυτό το “Seicento”;» τον ρωτώ. «Πεντακόσια ευρώ μεταχειρισμένο», μου απαντάει, «αλλά έριξα άλλο ένα χιλιάρικο και του άλλαξα μπουζί, σασμάν, τα πάντα, μέχρι και φάλτσα κεφαλής». Μόλις άκουσα τι είπε, σκέφτομαι: «Αμάν, βρήκα τίτλο». Ο άνθρωπος ήθελε να πει «φλάντζα κεφαλής», όμως λόγω του ότι δεν ήξερε καλά ελληνικά, έκανε το λάθος (που είναι και το σωστό) λέγοντας: «Φάλτσα κεφαλής».

Το κερί του Καρτέσιου και άλλα διηγήματα

ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ


28 µικροδιηγήµατα που συνοµιλούν µε την αλληγορία, φλερτάρουν µε το υπερβατικό, ερωτοτροπούν µε το παράλογο και το φανταστικό. 28 µικροϊστορίες µεγάλης εσωτερικής έντασης, οι οποίες, χωρίς να κλείνουν τα µάτια στην πραγµατικότητα, κλείνουν το µάτι στην πραγµατικότητα. 28 καλειδοσκοπικές µινιατούρες, που παραµένουν ευφρόσυνα ανάλαφρες, ακόµα κι όταν η συγκίνηση περισσεύει.

Λος Άντζελες. Οδηγώντας στη Νότια Καλιφόρνια

ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ


(Nέα, αναθεωρημένη έκδοση)


Μια συλλογή κειμένων που γράφτηκαν από το 1988 μέχρι το 2024. Η περιπλάνηση στο Λος Άντζελες, η χαρτογράφησή του, η ψυχογεωγραφία του γίνονται αφορμή για μια αποσπασματική αυτοβιογραφία που περιλαμβάνει ταξιδιωτικές αναμνήσεις, λογοτεχνικές αναφορές, σκέψεις για την πολεοδομία, το ροκ εντ ρολ, την αυτοκίνηση και την ταχύτητα.

Αντιγόνη απ’ το Πουσκάρ

ΜΑΡΙΑ ΣΚΙΑΔΑΡΕΣΗ


Μια εξαφάνιση, ένας φόνος, ένα απρόοπτο τέλος. Στη Βοιωτία, σήμερα. Γη που αχνίζει από το κάρπισμα, την κούραση, τον ιδρώτα, αλλά και γη όπου φυτρώνει το ζιζάνιο του εύκολου κέρδους και της εγκατάλειψης. Ένας Ινδός εργάτης, που βρήκε κατανόηση και αγάπη από τον άνθρωπο που του έδωσε δουλειά. Ένας αστυνομικός, που ψάχνει στ’ αλήθεια να βρει απαντήσεις, όμως οι περιστάσεις τον εμποδίζουν. Ένας απαγορευμένος έρωτας, που φυτεύει την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Και μια νέα γυναίκα, που υψώνει ανάστημα και αποχαιρετά τον αδερφό της με τον τρόπο που πιστεύει πως του αρμόζει, όπως ακριβώς πριν από αιώνες, στα ίδια χώματα, η Αντιγόνη αποχαιρέτησε τον δικό της αδερφό, αψηφώντας τους κινδύνους.

Πολλών ετών αγόρι

ΝΙΚΟΣ ΑΔΑΜ ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ


Δεκατέσσερις ιστορίες µε πρωταγωνιστές µικρά, µεγάλα και µεγαλύτερα αγόρια. Η πρώιµη ενηλικίωση, η παρατεταµένη εφηβεία, η πρώτη ερωτική µύηση, οι ασαφείς αναµνήσεις από την παιδική ηλικία, οι γονείς, οι φίλοι, οι ορέξεις των άλλων, τα ρούχα των άλλων και, κυρίως, τα λόγια των άλλων σε ένα βιβλίο για αγόρια που, αν και µεγαλώσανε, µείνανε παράξενα παιδάκια γερασµένα.

Όχι, μην μπαίνετε στον κόπο

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΕΡΦΑΣ


Πλάνητες, παιδιά, γυναίκες και άνδρες των παθών, που αρνούνται τη λήθη, γιατί, αν ξεχάσουν, θα εξαϋλωθούν. Χαρακτήρες δέσμιοι της μοίρας που τους ορίζει ψάχνουν για μια ταυτότητα σε έναν διαλυμένο τόπο. Ελευσίνα, Ασπρόπυργος, Σαλαμίνα, Μενίδι, φτωχογειτονιές, άγονα χωράφια, νεκροταφεία πλοίων στις παρυφές της πόλης. Δεκατρείς ιστορίες που με τραχύτητα και ευαισθησία αποκαλύπτουν ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που έχει μείνει στη σκιά.