Ο Μπαχ για παιδιά
Helen Garner
Ένα «αδυσώπητο και γενναίο μυθιστόρημα» (The New York Times) από την Έλεν Γκάρνερ, τη «μεγαλύτερη εν ζωή συγγραφέα της Αυστραλίας» (The Guardian).
Η ξένη
Claudia Durastanti
Πώς να βρει κανείς τη δική του φωνή όταν μεγαλώνει στον κόσμο της σιωπής; Παιδί κωφών, ανάμεσα σε δύο χώρες και κουλτούρες. Η συγγραφέας δίνει φωνή στην ιστορία της οικογένειάς της.
«Το αγαπημένο μου είδος λογοτεχνίας, αυτό που όχι μόνο μιλά στον κόσμο, αλλά εισχωρεί μέσα του» (Ocean Vuong).
Ο Αχός και το Πάθος
William Faulkner
Παράφορο, πυρακτωμένο, σκοτεινό, φιλοσοφικό: αυτό είναι το πορτρέτο των Κόμπσον, της πλέον εμβληματικής από τις οικογένειες που επινόησε η αξεπέραστη φαντασία του Φόκνερ. Σ’ αυτό το σπουδαίο επίτευγμά του καταβυθίζεται στα ιλιγγιώδη βάθη της ανθρώπινης ψυχής, εκεί όπου ελάχιστοι συγγραφείς κατάφεραν ποτέ να φτάσουν.
Ιουλία ή Η νέα Ελοΐζα
Jean-Jacques Rousseau
Η ευσεβής Ιουλία ερωτεύεται τον ταπεινής καταγωγής παιδαγωγό της. Αναγκάζεται όμως να παντρευτεί τον άθεο εκλεκτό τού πατέρα της. Το πιο δημοφιλές έργο του Ρουσό με ανατρεπτικές για την εποχή του ιδέες σχετικά με τον έρωτα, την ελευθερία, τις ταξικές διακρίσεις.
Αλάνια
Pier Paolo Pasolini
Η υποβαθμισμένη και συνάμα «σκοτεινή» πλευρά της Ρώμης, κατά τις πρώτες δεκαετίες μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με την ιδιαίτερη ματιά του Παζολίνι. Προκάλεσε την αντίδραση του πολιτικού κόσμου της Ιταλίας για το θέμα του, τον ρεαλισμό των εικόνων του, την τολμηρή του γλώσσα.
Ζυγός
Don DeLillo
«Μια φανταστική αλλά πειστική θεωρία για τα γεγονότα που οδήγησαν στη δολοφονία του Τζον Φ. Κένεντι» (The New York Times).
Ο Ντελίλο συνδυάζει αληθινά και φανταστικά συμβάντα και οργανώνει «ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα όπου διεισδύει με τόλμη στο μυαλό του εκτελεστή Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ» (Newsweek).
Συντέλεια του Κόσμου
Pablo Neruda
Η Συντέλεια του κόσμου (1969) έρχεται να συμπληρώσει ποιητικά και πολιτικά, ως τρίτο μέρος, το Γενικό άσμα (1950) και το Ηρωικό άσμα (1962). Σπόροι αξιών και ιδεών από αυτά τα δύο έργα δίνουν και πάλι καρπούς, αλλά η σχεδόν απόλυτη αισιοδοξία του ποιητή υποχωρεί εδώ μπροστά στην απανθρωπία και στα αδυσώπητα ιστορικά γεγονότα που αλλοιώνουν τον άνθρωπο και τις εγγενείς ιδέες και οδηγούν στην καταστροφή, στη συντέλεια του κόσμου.
Περί φωτογραφίας
Susan Sontag
Η Σούζαν Σόνταγκ μιλάει για τη δύναμη των φωτογραφιών, τη σχέση φωτογράφου και θέματος, τα θολά όρια μεταξύ γεγονότων και των αναδημιουργούμενων εικόνων τους, τις επιθυμίες που μας οδηγούν να καταγράψουμε τη ζωή μας.
«Η πιο πρωτότυπη και διαφωτιστική μελέτη» (The New Yorker) για τη φωτογραφία. «Μια λαμπρή ανάλυση των μεγάλων αλλαγών που έχουν επιφέρει οι φωτογραφίες στον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο και τον εαυτό μας» (The Washington Post).
