Πουλιά γλιστρούσαν στην κόψη του αέρα· ίσκες σιγοέκαιγαν το μαύρο δίχτυ στις κορφές·
Ο πατέρας έχει κρύψει τη δική του καρδιά στην τσέπη του γαμπριάτικου κουστουμιού του. Χρησιμοποιεί καθημερινά τις δικές μας.
Όσο η Πηνελόπη περίμενε τον Οδυσσέα είχε για συντροφιά της ένα μικρό ψαράκι, που το είχε δίπλα της, εκεί που ύφαινε
Ήμουν σε μια πιρόγα στον Αμαζόνιο που έβαζε νερά και γύρω-γύρω περίμεναν να με κατασπαράξουν εκατοντάδες πιράνχας.
Η κυρία ήθελε άπλα να είναι αφοπλιστικά ωραία, να είναι σίγουρη πως είναι ωραία -όταν είσαι ωραία σ’ αγαπούν
Aν κάποιος της μιλήσει, σηκώνεται, τεντώνεται και τρίβεται στον τοίχο, νιαουρίζοντας σιγανά
Όταν φωνάζει η μάνα μου δεν την αναγνωρίζω, μεταμορφώνεται σε άγριο ζώο, έτοιμο να σε κατασπαράξει.
Ο Ερμής έβαλε τον ιχθυόφθαλμο μέσα σε μια μεγάλη δερμάτινη τσάντα, άνοιξε μια τρύπα όση και το μάτι του και ταξίδεψαν σε όλη τη γη
Ένα ποίημα για τον οίστρο του θανάτου
Δύο μυστηριώδη όντα: Η Μαγιορίτα και το Ιχθυόφανο (ή ψάρι του Σίβα)
Δυο super mini ιστοριούλες εμπνευσμένες από εικόνες του Διαδικτύου
Γύριζαν στους πάγκους και προσπαθούσαν να γεμίσουν τις πάνινες σακούλες που κουβαλούσαν μαζί τους....
