Ανέστιοι κι εξαντλημένοι, επιβιώνουμε μέσα στο ικτερικό όνειρο του πραγματικού φωτός μας
Τα μάτια τους μόνο εξέχουν και προς τον ουρανό κοιτάζουν με θλίψη, να διατρέξουν προσπαθώντας τον όγκο του νερού ως την επιφάνεια
Της είπα να την διασωληνώσουν και η κτηνίατρος γέλασε. «Δεν ταιριάζουν οι μοντέρνες λέξεις σε όλες τις περιπτώσεις», μου απάντησε
Ακόμα πιο σπάνια είδη ψαριών στις φλέβες των κυμάτων
Πάντοτε, ωστόσο με το χαμόγελο στα χείλη. Λες και το είχε κεντήσει με ειδική βελονιά
Τις νύχτες, όταν χάνεσαι γυρνάς γεμάτη μυστικά που βγαίνουν απ’ το βλέμμα σου σαν τη βαθιά σοφία μιας μικροσκοπικής θεάς...
Στη θέση της καρδιάς μου υπάρχει μια κυψέλη. Στο στήθος μου βουίζουν ακατάπαυστα οι μέλισσες.
Υποβρύχια αλλόκοτα πλάσματα καθημερινής χρήσης
Ο πιο καλαίσθητος ελέφαντας εσύ 'σαι, των ποιητών, ο ποιητής ελέφας, κήνσωρ, κι απ’ τη βαρύτιμη καθέδρα σου δικάζεις.
Την ξεκόλλησα ευλαβικά με μια χαρτοπετσέτα και βγήκα στο μπαλκόνι για τον μεταμεσονύκτιο επικήδειο.
Ο Πόε φαντάστηκε το ψάρι-στρείδι να στέκεται εμπρός του ακίνητο. Το ψάρι άνοιξε ξαφνικά το στόμα του και τον ρούφηξε ολόκληρο.
Βουβόκυκνος ή βουκινάτορας Ένα βήτα που ανθίζει σαν λάμψη πάνω στα νερά
