Η θεότητα των σπηλαίων τον μεταμόρφωσε σε σταλαγμίτη με μορφή ψαριού
Ο αναγνώστης θα προσπαθεί να καταλάβει σε τι αναφερόμαστε και οι απαντήσεις σχεδόν ποτέ δεν θα είναι προφανείς
Ο Χίτλερ αναποδογύρισε το πιατάκι με το στρούντελ και ζήτησε να του φέρουν γρήγορα ένα κομμάτι ακόμη
Μοίρασε όλη του την περιουσία που δεν ήταν και λίγη και αποσύρθηκε στο δάσος της επισκοπής του Μο, κοντά στον ποταμό Μάρνη
Κάθομαι τώρα στα βράχια και χαζεύω τα ψάρια του γλυκού νερού. Χέλια, όμως, εκτός από μένα, άλλα στη λίμνη δεν υπάρχουν!
Τον αγκάλιασα σφιχτά με τα δυό μου χέρια. Τότε αισθάνθηκα μια δύναμη σχεδόν υπερφυσική και πήρα μια πολύ σοβαρή απόφαση
Το άγνωστο πλάσμα όλο και πλησίαζε και όταν έφτασε σε απόσταση μικρότερη από δέκα μέτρα από τη βάρκα βγήκε από το νερό...
Δε σ’ το ’χω εξηγήσει ποτέ αυτό, αλλά δεν είναι τώρα ν’ αρχίσεις να εξηγείς στον κόσμο ότι πού και πού ξερνάς ένα κουνελάκι
Mα τώρα πια / ολομόναχο διαβαίνεις / σε κόσμο ασεβή / και αμνησίθεο
Ανέστιοι κι εξαντλημένοι, επιβιώνουμε μέσα στο ικτερικό όνειρο του πραγματικού φωτός μας
Τα μάτια τους μόνο εξέχουν και προς τον ουρανό κοιτάζουν με θλίψη, να διατρέξουν προσπαθώντας τον όγκο του νερού ως την επιφάνεια
Πάντοτε, ωστόσο με το χαμόγελο στα χείλη. Λες και το είχε κεντήσει με ειδική βελονιά
