Εξερευνώντας την πανίδα στο «Sonderkommando» του Γιάννη Στίγκα
Μουσουδιάζονταν, αλλά ο Θουκυδίδης δεν προχωρούσε παραπέρα...
Είχε έρθει η ώρα να ξεφορτωθεί τον Μωυσή (που είχε μακριά μούσια μητροπολίτη)...
Μπορείτε να ιππεύσετε στη ράχη μου
ο σκύλος περνάει τη διασταύρωση / μυρίζει τους ρόμβους στο συρματόπλεγμα / μια άδεια κονσέρβα σαν θέσφατο ...
Με το ένα πόδι να τσαλαβουτάει στο νερό και το άλλο να βουλιάζει στην άμμο, βαδίζει ξυπόλητη
Η μάνα μου βγήκε να τον υποδεχτεί κι αφού έριξε μια ματιά στο κάρο, κοιτάχτηκαν στα μάτια χωρίς να πουν τίποτα
Πεσμένος καταγής / πάνω σε χώματα σκέψεων / ανιχνεύω τον τρόπο που σμίγει / ένα μυρμήγκι με το ψοφίμι του
Κοιτάζοντάς τες σενάρια πόνου / που δεν είχαν πλέον καμιά πιθανότητα να πραγματοποιηθούν / ξετυλίγονταν στο μυαλό μου
Γύρω στα δεκάξι, κατάλαβα ότι η Λάκσμι θα ήταν και το μοναδικό θηλυκό που θα αγαπούσα ποτέ
Για τα αβγά γίνεται όλη η ιστορία...
Δεν τόλμησα να ξαναπαραπονεθώ ούτε να ξανακλέψω
