Τίναξε το κεφάλι, καταρράχτης το κύμα της χαίτης. Τα μάτια του μαγνήτης τραβούσαν την ψυχή
Η Σιαμέζα σύνεδρος γούρλωσε τα μπλε αμυγδαλωτά μάτια της και έβγαλε μια κραυγούλα σαν να 'κλαιγε μωρό!
Μιλούσε μόνο με ομοιοκαταληξίες, με ρυθμό που θύμιζε ψαλμωδίες ή αρχαίες προσευχές
«Είναι ασφαλές να κοιμηθώ με μια ψαλίδα να κόβει βόλτες στο ταβάνι από πάνω μου;»
Από τη θέση μου δίπλα στον κάδο με τις σημαίες, την έβλεπα να βγάζει το κεφάλι της στην επιφάνεια του νερού
Οποίο το όφελος αν ούτε γάτα ούτε ζημιά;
Οι ψαράδες, τις νύχτες με φεγγάρι, πλησιάζουν τα βράχια όπου ζει και του τραγουδούν
«Δεν πάμε καλά», σιγομουρμούρισε, ενώ σηκωνόταν από τη θέση του
Μέρος Α΄: Προτιμότερος ένας γάτος ή μια γάτα;
Είμαι ένας τελειομανής που, θα μπορούσε κάποιος να πει, αποδίδει υπό πίεση
Φάλαινα με φώναζαν όλοι στην τάξη και πολύ μου κακοφαινόταν
Της έχει μείνει και μια κακία που χρόνια τώρα τριγυρνάει στα ίδια λημέρια, νομίζοντας ότι έκανε την επανάστασή της...