Το μόνο βιβλίο που θυμάμαι από εκείνα τα ξεδιαλέγματα είναι «Οι αναμνήσεις ενός κυνηγού» του Τουργκιένεφ
Την επόμενη μέρα, όταν ξύπνησαν, βρήκαν όλες τις καμήλες παγωμένες και ψόφιες εξαιτίας του δυνατού κρύου.
Φοίνικες, μια αίσθηση υγρασίας. Μια εντύπωση ζωής σπαταλημένης. Γυναίκες που σπρώχνουν παιδικά καρότσια περνάνε βιαστικά
Επιστολή του ΛΕΥΚΑΔΙΟΥ ΧΕΡΝ στον καθηγητή Μπάζιλ Τσάμπερλεν
Ο Τζον ΣΤΑΪΝΜΠΕΚ ζητά αυτόγραφο από την Μέριλιν ΜΟΝΡΟ
Tο ταξίδι του τουρίστα στο χώρο μετατρέπεται αυτομάτως (από τη δημιουργία υπεραξίας) και σε ταξίδι στο χρόνο…
Σε τι μπορείς να ανατρέξεις όταν δεν θα μπορείς (για οποιονδήποτε λόγο) να διαβάζεις πια;
Στους τρεις συγγραφείς αυτού του τεύχους έχει δοθεί ο στίχος: «Εγώ φεύγω. Εσείς να δούμε τώρα» του Οδυσσέα Ελύτη
Μια επιστολή προς τον Γουόρχολ για να σταματήσει να κάνει πάρτι στο Factory
Στα μουσεία και τα βιβλία με τα επαγγέλματα που χάνονται, γιατί κανείς δεν μιλά για τους πλασιέ βιβλίων;
Θα ισχύσει κάποτε ο κανόνας και σ' αυτές τις ζούγκλες, τις οποίες έχει στοιχειώσει για τα καλά το πολύχρονο αδελφοκτόνο μίσος;
O T.Σ. Έλιοτ γράφει στον Βασίλη Φωτιάδη