Ο συγγραφέας που έκανε την ελληνική ποίηση βουλγαρική
Οι τέσσερις συγγραφείς αυτού του τεύχους καλούνται να απαντήσουν σε ένα καυτό ερώτημα
Συγκεντρώνομαι στις κρίσιμες ζεύξεις των λίθων. Παραπέμπουν στην περιοριστική δομή ενός χαϊκού ή ενός τάνκα...
Στους τέσσερις συγγραφείς της «Μικρής κλίμακας» αυτού του τεύχους έχει δοθεί ως έναυσμα μια αλμυρή φράση
Στις τέσσερις συγγραφείς αυτού του τεύχους έχει δοθεί η φράση: «Αύριο φεύγω, είμαι πλοίαρχος».
Το Τόκιο αρχίζει να κινείται απότομα. Αναδιπλώνεται σαν τεράστιο παραφουσκωμένο ψάρι που θέλει να βγει από τα νερά της λίμνης του
Τη φράση του ποιητή την έχω μάθει απέξω: «Τα ταξίδια είναι οι ίδιοι οι ταξιδιώτες. Αυτό που βλέπουμε δεν είναι αυτό που βλέπουμε»
Θέλοντας και μη αισθάνομαι πάλι τον εσωτερικό παλμό. Συνιστά την επιβεβαίωση της ισχύος των πνευματικών φορτίων μας
Σήμερα υπάρχει ένα διεθνές βραβείο που δίνεται σε ποιητές που δραστηριοποιούνται μέσα, πέραν και έξω από το βιβλίο.
Στους τέσσερις συγγραφείς αυτού του τεύχους έχει δοθεί η φράση: «την επόμενη θα σου δείξω το ροζ πιπέρι»
Πώς ήταν δυνατόν να μην έχουμε ψυλιαστεί καν τη έλλειψη αυτού του στοιχείου για την αρμονία του σύγχρονου ελληνικού περιβάλλοντος;
Στους τέσσερις συγγραφείς αυτού του τεύχους έχει δοθεί η φράση: «πρώτη φορά πληρώνω ζιγκολό»
