Μιλάει σαν πολυβόλο: πως ενώ έχει τα προσόντα να γίνει μανεκέν, γι' αυτό το «σκατο-ύψος» της αποκλειστικά ευθύνεται ο πατέρας της
Λίγο πριν πεθάνεις, δανείστηκες ένα ρο και το έβαλες μεσοφόρι και τώρα τα λεξικά από «ἕως» γράφουν «ἔρως».
Οι γυναίκες που αγαπάμε αδειάζουνε τις φλέβες όπως αδειάζουνε το λάδι απ’ το τηγάνι, παίρνουν το μπάνιο τους κοντά στον ουρανό
Το κρατούσα να μην κλάψει. Όταν φτάσαμε σπίτι, έκλεισε τα μάτια και μ’ άφησε να το θάψω, για να βρει τρόπο να ζήσει για πάντα.
Μόνο άκουγαν που βρόνταγε πίσω της την ξύλινη πόρτα κι άφηνε τις νιφάδες του χιονιού και το χρόνο να καλύψουν τον πόνο της
Aπεφάνθη: «Όποιος θεωρεί τα κολοκύθια φαγητό και τον συμπέθερο συγγενή δεν ξέρει τι του γίνεται»
Ας φανταστούμε το πρόσωπο του Οιδίποδα να ήταν η Φαίδρα. Ας φανταστούμε τώρα την Φαίδρα να λαμβάνει τον χρησμό του Οιδίποδα
Mαζεύτηκαν περαστικοί περίεργοι που μείναν άφωνοι καθώς μετατρεπόταν από φθαρτό σαρκίο σε ουράνιο σώμα στη στάση του λωτού
Άρπαξε ένα μουσκεμένο ξύλο και το πέταξε ίσα κατά πάνω τους. Εκείνα έμειναν ακίνητα, δεν έκαναν καμιά προσπάθεια να προφυλαχτούν
Τα δερμάτινα σκαρπίνια που του φιλοτέχνησε με ιδιαίτερη φροντίδα βάζοντας όλη του την τέχνη, ο Αριστείδης, ενθουσίασαν το στρατηγό
Σηκώνει ψηλά το κινητό της, περιεργάζεται την οθόνη, τη στρέφει παράλληλα με τον καθρέφτη. Λυγίζει το κεφάλι της προς τα αριστερά
Κηλίδες αίμα που οδηγούν κάπου, και στον τοίχο αποτυπώματα ματωμένης παλάμης, σαν σπηλαιογραφία που έχω ν’ αποκρυπτογραφήσω
