Τόσος ρόχθος υδάτων κι ούτε μια χάρτινη βάρκα να βρει τον γκρεμό για τη θάλασσα!
Σ’ αυτό τ’ ακρογιάλι ξανάρθα. Λέπια σκουριάς οι κλειδώσεις. Απ’ τ’ ανέμου τα νεύματα αλάτι σταλάζει νωπό
Σκάει στα γέλια κι ο ήχος κάνει πιγκ πογκ στους τοίχους των διαδρόμων μέχρι τον 5ο και πίσω. Έχει το ίδιο γέλιο απ’ όταν ήταν 20
Πριν ο Αρτέμης υπογράψει τη δήλωση και επικεντρωθεί στο φαΐ, ήταν από τους πιο πιστούς αγωνιστές του κόμματος
Το καλοκαίρι, λένε, είναι το αντίθετο της ιστορίας το στιγμιαίο & διαρκεί, το ακαριαίο & συνεχίζει [...] Ένα άγαλμα από ενεστώτα
Δεν φοβόντουσαν πια, αλλά κάτι είχε σπάσει με τον τρόπο που σπάνε τα αγγεία στη γη και γίνονται όστρακα.
«Άκου εδώ. Ξέρω πως γράφεις κάτι για μένα. Πρόσεξε τι θα πεις, γιατί αλλιώς θα λογαριαστούμε!»
Προϊσταμένη η μια, υφισταμένη της η άλλη. Κι οι δυο ζήτησαν άδεια ακριβώς για τον ίδιο λόγο να γλιτώσουν δηλαδή η μια από την άλλη
Τα γεγονότα των ημερών οδήγησαν στη σύνθεση 4 ποιημάτων στο μοτίβο των σύγχρονων ελληνικών παθών & του αναστοχασμού της ιστορίας
Η άνοιξη φέτος αποφάσισε να θριαμβεύσει ερήμην μας
Ήμουν αυτό που δεν μπορούσαν να καταλάβουν. Προτίμησαν ένα τρομακτικό μυστικό από μια φοβερή αλήθεια
Γράφτηκα σε έναν σύλλογο για τη προστασία του χαρουπόδεντρου και σε ένα άλλο για τη διάδοση της διαλέκτου της μαυρόασπρης γάτας
