Κατά μήκος και κατά πλάτος πηλός με υπόγεια ρεύματα να το χτυπούν –ενίοτε– κατά πρόσωπο. Το ζώο μου είναι στη θλίψη του μοναδικό.
Τα ποιήματα είναι οι οδηγοί μας / οι φανοστάτες του ουράνιου θόλου / οι σημαδούρες της μαύρης θάλασσας που μας σκεπάζει
Τριγύρω, ανάμεσα απ’ τους κίονες, / προβάλλουν οι προσκυνητές : / αμπέλια, πεύκα, κυπαρίσσια, ευκάλυπτοι / αθάνατα και ροδοδάφνες
Λίγο καιρό αφού σταματήσαμε να βλεπόμαστε κλέφτηκε με τον χασάπη που ήταν κρυφός εραστής της ήδη από την εποχή της εφηβείας της
«Λάθος; Τι λάθος; Ο υπουργός προχθές υπέγραψε τα μισθωτήρια και τον άλλο μήνα ξεκινά τις εργασίες...»
Άρμα τού βασιλιά των Σούσων Αβραδάτα / με τέσσερα τιμόνια και οκτώ άλογα. / Από την Πάνθεια το άρμα λαμπροστολισμένο.
Του φαινόταν τώρα πως φύλλα από κάποιο άγνωστο δέντρο έπεφταν τριγύρω κάθε φορά που έλεγε το όνομά της...
Η Τέχνη υπόσχεται να μας προφυλάξει από την απουσία
Όταν του μιλούσες δυνάμωνε τον ήχο της τηλεόρασης. Έφτιαχνε όμως δαχτυλίδια με τον καπνό άσπρα, θαμπά, το ένα πίσω απ’ τ’ άλλο
Η ώρα πέρασε. Σηκώνεται. Μαζεύει τη ζακέτα της από τους ισχνούς της ώμους και τη σφίγγει επάνω της
Το απόγευμα η μητέρα είχε καλεσμένη τη διάσημη chanteuse που είχε μόλις φτάσει μαζί με τον γερμανό διοικητή που τη φιλοξενούσε
Κορίτσια που ’χουν μαγικό στα πόδια τους σκονάκι / πώς τόλμησες και πίστεψες, άθλιε, πως αγαπάνε;
