Μόνος, σαν τρυφερό κλωνάρι απέναντι στην αφεγγιά, με μια γεύση αθανασίας κολλημένη στη γλώσσα,
Για ραντεβού, τηλεφωνήστε καθημερινά 6-8 το απόγευμα.Αναμένεται αυξημένη ζήτηση. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας
Και ο καφές κρύωσε κάτω από την κληματαριά. Όταν πια πλησίαζε μεσημέρι, σαν τρελή η Δέσποινα όρμησε στο καφενείο
αργά αποκαλύπτεται / τη μαύρη μπέρτα του ανεμίζοντας / προβάλλει το κεφάλι του και μας κοιτάζει / επίμονα στα μάτια
Με έκπληξη τον είδα να βγάζει από τον σάκο του δυο χοιρινές μπριζόλες, να τις ανοίγει και να τις τοποθετεί στον φούρνο
Κάθε νύχτα έβλεπα τη σκιά του να σαλεύει στους τοίχους, κουλουριαζόμουνα και στριμωχνόμουνα στον τοίχο θέλοντας να εξαφανιστώ
... Eπιστρέφω / ευθυτενής / σχεδόν πετώντας / στιβαρός / στην υπόγεια κατοικία μου / τη φονική μου αιωνιότητα να αναπαύσω
Ένα πακέτο την ημέρα το ήθελε όπως και να 'χε. Τα φύλαγε μες από το πουκάμισό του, το ξεκούμπωνε, τα ακουμπούσε στο ύψος της ζώνης
Μα πόσους αιώνες ήταν εκεί; Άρχισε ν’ αδημονεί στ’ αλήθεια. Ο κόσμος κυριολεκτικά δεν τη χωρούσε
Το ασθενοφόρο συνέχισε να στριγγλίζει ο κόσμος άρχισε να υποχωρεί και εκείνος ήπιε ακόμη μια γουλιά από το στυφό ποτό του ποτηριού
Το πρόσωπο του φίλου του φωτίζεται από τις εκρήξεις των χρωμάτων. Εισπνέει βαθιά να μυρίσει την γενναιόδωρη ποικιλία των αρωμάτων
Δεν ήταν δικό μου το φταίξιμο. Γύρισα το τιμόνι για να τους αποφύγω ακριβώς μια στιγμή πριν γίνουμε ένα
