Ένα κατασκεύασμα από γρανάζια, σπείρες κι έναν κρύσταλλο που πάλλεται με ένα παράξενο, εσωτερικό φως
Τα χάρτινα καράβια δεν υπάκουαν εύκολα στα κελεύσματα των δόκιμων.
Να έχω το ψωμί του ποιητή βαθιά κρυμμένο στο στόμα μου
Αυτή τη φορά το θέαμα προοριζόταν αποκλειστικά για τα μάτια τους
Ο Φρανς Γιόζεφ μπορούσε να απαγορεύει κάθε έρευνα για το διπλό φονικό, μα δεν μπορούσε να απαγορέψει τις ματιές των υπηκόων
Μερικές φορές δεν έχει σημασία αν καταλαβαίνει τι διαβάζει...
Ακουμπώντας τα φθαρμένα αντικείμενα του, τα κέρματα που είχε αφήσει μέσα σ' εκείνο το τσαντάκι, κολυμπούσα μαζί του στο παρελθόν
Η μνήμη τυραννική στριγγλίζει σαν τρένο που έρχεται μετωπικά κατεπάνω μου
Αέρισε τους χώρους, ν’ ανανεωθεί η ασφυξία
Πήγα να διασχίσω ένα τοίχο, γελούσαμε...
τώρα βιώνουν την καταστροφική πτερόρροια / και χώνουν ψάρια στον υπερκόγχιο αδένα
Κάθε φορά που περνούσα από μπροστά του / τα δάχτυλά μου έμπηγαν τα νύχια τους / στη σάρκα του καρπού
