Περπατάω με αγωνία να φτάσω γρήγορα, να διαλυθεί η ουσία μου από την πρώτη βουτιά. Αναβράζουσα σκιά στο τεχνητό φως του δωματίου.
Αυτό το χιόνι ήταν διαφορετικό, αλλιώτικο από εκείνο των βουνών, συλλογιζόταν η Αρετή καθώς ξεκλείδωνε την εξώπορτα
Διαβάζει νερό / βουλιάζουν οι λέξεις του / γίνονται ψάρια.
Φτερά στο χρώμα του χαλκού / σου χάρισαν οι πεταλούδες / άγνωστου πλανήτη, / να ντυθείς
Το IQ του ήταν τόσο χαμηλό που η ιδιότητα του ως μέλος του ανθρώπινου είδους ήταν υπό αμφισβήτηση κάθε φορά που άνοιγε το στόμα.
Είναι περασμένες τέσσερις. Δεν κοιτάζει το ρολόι, έχει μάθει να μαντεύει την ώρα από τη μυρωδιά.
Υφαίνεις από τα κόκκινα ιμάτια/ του θανάτου σου/ μεταξωτά συρματοπλέγματα/ και με παντρεύεσαι/ βίος ανθόσπαρτος/ αγκαθωτός
Οι λέξεις πιάνουν τόπο, μια θύελλα αγριεμένων ήχων υψώνεται γύρω της κυκλωτικά. Όλοι μοιάζουν με κουλουριασμένα φίδια
Έτσι ριγμένος τώρα μέσα στο λευκό του ολοκαίνουργιο κοστούμι, πανέτοιμος, βγαίνει ξανά απ' το σπίτι, πράγματι όχι μόνος.
Για κάποιες βρέθηκαν ποιητές ερωτευμένοι ή φιλεμένοι για το ακριβό κόσμημα ύμνους ή ελεγείες να πλέξουν.
Η γη θα έχει κάψει όλη την ενέργειά της και εμείς δεν θα ξέρουμε τί σημαίνει η λέξη Επανάσταση
Η μητέρα μου έλεγε πως η αισθητική του καθενός είναι η προσωπική του ηθική. Το ωραίο είναι πάντα το ζητούμενο, το ύψιστο αγαθό.
