Λόγω των καιρικών συνθηκών δεν ακούγεται σήμερα ο κεραυνός πέφτει απαλά, λειώνει σαν πρώιμο χιόνι
Υπόγειος άνεμος επιτηρεί την ελευθερία των παραθύρων διασαλεύοντάς την. Είσαι ξύπνιος ή ονειρεύεσαι;
Ένα βήμα μπροστά και χιλιάδες πίσω. Η ζωή είναι οπισθοχώρηση σε παλαιότερα σχήματα σε συμβάσεις με το παρελθόν
Μικρή αναβολή στην άφιξη του αναπόφευκτου επιτρέπουν τα κλειστά ακόμη βλέφαρα. Ψευδαίσθηση κυριαρχίας.
Ο πόθος του για ομορφιά, η στέρηση και η μοναξιά άνθισαν μέσα του, και κάποια στιγμή τα είδε.
Οι μέρες απλά συνέχιζαν να στοιβάζονται γύρω μου όπως τα τούβλα το ένα πάνω στ’ άλλο, χτίζοντας το κελί μου.
Μέσα μου μουγκρίζει το ζώο, λέω πως είμαι άνθρωπος αφού φορώ κοστούμι, μα τις νύχτες βγαίνω στο βουνό κι αλυχτώ.
Κι όταν οι όμιλοι εταιρειών γίνουν μονάχα ένας θα εκλιπαρείτε για μια σταγόνα λάδι, μια ελιά κι ένα καρβέλι
Eπεξεργαζόταν το γρίφο του χτισίματος ενός σπιτιού στο χωρισμένο σε δυο λωρίδες οικόπεδό του χωρίς κανείς να γνωρίζει το παραμικρό
Κάτι να σε θυμίζει στους επόμενους τα γέλια όταν παίζαμε ποδόσφαιρο στο χολ και τη μαμά
Δύο ... δυνητικά διηγήματα
οι μέρες τώρα πια βυθίζονται η μία μέσα στην άλλη μια θάλασσα πλατιά από μέρες που σκάνε σαν κύματα χωρίς ταυτότητα καμιά
