Το καθαρό άσπρο όλων των χρωμάτων / μόνο άσπρο δεν είναι / αλλά το λέμε έτσι
Κι έπειτα εκείνο το προγκρέσιβ ροκ «στης Κλυταιμνήστρας την ποδιά» από το κόρους των μυγών το ακατάπαυστο
Εκτός και εάν βρίσκαμε κάποιον τρόπο να επιστρέψουμε στο προηγούμενο σπίτι μας
Πριν προλάβει να τελειώσει χτύπησε το τηλέφωνο. Το πήρε κοντά της, συνεχίζοντας την τελετουργία
Ξυλουργός, Υποδηματοποιός, Ναυτικός
Μέναμε στο ίδιο οικογενειακό σπίτι / αλλά ονειρευόμασταν διαφορετικούς κήπους
Περίμενε (πλάτη) στο πιάνο / σγουρά μαλλιά / πάλλονται / χωρίς σώμα / και το σώμα / παλμός
Αυτά θα γίνουν. Θα φύγετε από κει άνθρωποι και θα φτάσετε εδώ γκασταρμπάιτερ. Θα φύγεις από κει μάνα και θα φτάσεις εδώ ορφανή
Δεν έβγαινε από εκεί αν ο ιδρώτας δεν κυλούσε από το πρόσωπό του. «Λιώσαμε και σήμερα τις αμαρτίες μας», μου έλεγε
Ευτυχώς δε με λένε όνομα που να γιορτάζει, γάμο δεν έκανα, δεν είχα με λουλούδια εγώ να κάνω. Και στο κατευόδιο, μοναχή απόμεινα…
Ήταν ένας άντρας, χωρίς μαλλιά, φαλακρός, καθισμένος οκλαδόν κάπως, με μάλλινα ρούχα
«Δεν πρέπει να σε συλλάβουν! Είναι η τελευταία σου αποστολή!»
