Στις επτά φόρεσε νεγκλιζέ, τύλιξε δυο μεγάλα ρολά στα μαλλιά της και άπλωσε κρέμα από φύκια στο δέρμα της...
Προτού με δεις στο ραντεβού να φτάνω η φιγούρα σου δίπλα στο περίπτερο άδικα άγνωστη ανυπεράσπιστη μέσα στη ροή της πόλης...
Ξυπνάω κουρασμένη. Σέρνομαι στο μπάνιο. Το νερό χλιαρό και δεν ξεπλένει το κορμί μου. Τα ψαράκια κατρακυλούν από τα βλέφαρά μου
Πρέπει να πλησιάσω, να τη φωτογραφίσω, στέκομαι στην άκρη του τείχους, δεν θα με πιστέψουν...
Ακίνητοι εμείς θωρούμε / ακίνητα θαρρούμε τα φυτά / ενώ οι ρίζες τους / δρόμο ανοίγουνε / βαθιά / όλο και πιο βαθιά ...
Ένα κείμενο με υποσημειώσεις...
Μόνο κάτι στείρες απαντήσεις / από κάτι λογοτεχνικά περιοδικά· / Οι άλλοι μου είπαν πως είναι ευυπόληπτα.
... Και άλλα ερωτήματα
Όμως πάντοτε σ’ έναν φόνο το παν δεν είναι ο τρόπος που γίνεται, αλλά η συγκάλυψή του
Τη νύχτα με τις γενναιόδωρες αγκαλιές / τα επιτυχημένα προφίλ σε ψηφιακούς τόπους / έτοιμες φράσεις και αναμασημένες συγκινήσεις
Θα είναι σα να αλλάζει η εποχή μπροστά στα μάτια μας, μου είπε στο τηλέφωνο καγχάζοντας. Ήταν άνοιξη σε αυτό το ημισφαίριο
Ζεμένη στο ετήσιο αλώνι του ήλιου / η ελεύθερη βούλησή τους / γαλάζια ημερήσια σβούρα / βορά του συμπαντικού διακόπτη
