...και άλλες ιστορίες
Δεν ξέρω τι κάνουν τα παλιά. Μπορεί σε κάποια μάντρα να σκουριάζουν στη βροχή ώσπου να τα πουλήσουν για παλιοσίδερα. Δε με νοιάζει
Ο άνεμος μου ανακατεύει τα μαλλιά, το ύψος με μεθάει. Θέλω να είμαι η Έμιλι Μπροντέ. Και είμαι. Δίχως αμφιβολία
Εμείς απλώς ακολουθούσαμε, αγνοώντας το μάταιο του εγχειρήματος
Άργησα βέβαια να καταλάβω / πως το φως όλου του κόσμου είναι αιώνιο παρελθόν
Να βλέπει τον ήχο εκεί έξω, / να ακούει το φως να διαπερνά / την ύλη
Τέλοσπάντων, μην τα λέω όλα εγώ, κάνε κι εσύ καμιά ερώτηση, τι σκατά δημοσιογράφος είσαι;
Ούτε που το κατάλαβα πώς έμεινα σιγά-σιγά μόνη και δεν έχω σε ποιόν να μιλήσω εξόν από τη γάτα μου
Αφήνουν το χέρι σου και γκρεμίζεσαι ανάμεσα σε αστέρια που σβήνουν εκατομμύρια μαύρες τρύπες στο μυαλό
Ή μήπως υπάρχουν πράγματα που υποτίθεται πως δεν πρέπει να ξαναπροσπαθήσουμε;
Κύτταρο που τρίβεται / με οικείο κύτταρο / κατά τους φυσικούς / απαράβατους νόμους / εξαίσιας γυμνότητας
[ Απόσπασμα από την ομότιτλη ποιητική σύνθεση ]
