Κι όμως παρόλα αυτά πνέουν ευδαιμονία / ανθούν και πρασινίζουν
Τα ονόματα / λένε ψέματα χοντρά / Αθανασία
Το χώμα ήταν μαύρο, καμένο, και ο αέρας μύριζε στάχτη. Η άλως είχε σχεδόν αγγίξει τη γη, και οι ρωγμές της φωσφόριζαν
Είναι κι αυτός άστεγος, φαίνεται από χιλιόμετρα, λες κι η φτώχεια ριζώνει στο πετσί και διατυμπανίζει την παρουσία της
Ακόμα και το ρέον ρο / που πλέει στο αμνιακό υγρό / (ρέμβη, ροκάνι, ρους, ροδόσταμο και ροκ εντ ρολ & drugs)
Σπαράγματα μιας παράστασης του Min Tanaka
Κρίμα, είχαμε χάσει τόσο χρόνο να δημιουργήσουμε σχέσεις
Πώς γίνονται αυτόματα τα όνειρα / Αυτόγραφα εφαπτόμενα στη σήψη;
Αντικρουόμενα μηνύματα, στην έλλειψη εμπιστοσύνης
Κοίτα τις τρύπες σε μέγεθος κρατήρα που από τον όγκο έφτασαν μέχρι τον φλοιό της γης
Αν υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο, / τι δεν θα ‘δινα να γευόμουν ξανά εκείνο το χοιρινό με μανιτάρια
Τρεις μικρές αλεπούδες. Σαν μία πεδιάδα που πάνω της πέφτει ήσυχα χιόνι, αθόρυβα διαγράφτηκε το τοπίο
