Παρακολουθείς τις δυνατές δράσεις τους, νιώθεις λιγότερο μόνος, και μες στο μυαλό σου χορεύει το τσάρλεστον των συνειρμών
Από τον φυσικό χώρο στον κυβερνοχώρο
Ένας διάλογος του Toulouse-Lautrec με τους ζωγράφους του ukiyo-e
Ο άδειος καμβάς σταδιακά γεμίζει σχήματα και χρώματα καθώς ο καλλιτέχνης διασχίζει το ζωγραφικό τοπίο της παραδοξότητας...
Κι όμως η Κανονικότητα, αυτή η λυτρωτική καθημερινή ευρρυθμία είναι η πιο συκοφαντημένη λέξη στην ιστορία της ανθρωπότητας !
Έχει ειπωθεί: Οι ποιητές είναι οι άοπλοι νομοθέτες αυτού του κόσμου. Όλοι γεννιόμαστε μεγαλοφυΐες και πεθαίνουμε ηλίθιοι
Ίσως να είναι η έκφραση του Οιδίποδα [...] μια στιγμή πριν τυφλωθεί για να μη βλέπει αυτό που δεν αντέχει ο άνθρωπος
...Σήμερα που η κοινωνία έχει δαγκώσει την ουρά της και τα ράφια των φαρμακείων είναι τα αληθινά μουσεία
Ο Αγαπημένος ξεδιπλώνει την ψυχή του και την τρίβει σα σπάνιο, θεσπέσιο, ιαματικό μπαχαρικό στη γλώσσα της Αγαπημένης
Θυμίζω: ΚΔΩΑ = Κουτρουμπούσεια οργάνωση της οποίας τα αρχικά σημαίνουν Κτηνώδης Δύναμις Ωγκώδης Άγνοια (με ωμέγα λόγω άγνοιας!)
Μια παραγκωνισμένη προραφαηλίτισσα ελληνίδα γλύπτρια και μοντέλο
Ο Ραγκαβής γράφει γι’ αυτήν: «ήταν ωραία ως Μούσα αρχαία [...] και προπάντων εζωγράφει μετά σπανίας φιλοκαλίας κι επιτηδειότητας»
