Βολφ Βόντρατσεκ, «Αυτοπροσωπογραφία με ρωσικό πιάνο»
Η μετάφραση μοιάζει με την αναπαλαίωση ενός έργου τέχνης. Ο σκοπός είναι να επέμβεις στο πρωτότυπο για να το αναδείξεις.
Οι καλλιτέχνες αυτοφυλακιζονται συχνά στο στιλ τους κι αρχίζουν να επαναλαμβανονται μιμούμενοι τους εαυτούς τους
Μιλούμε απλώς για ένα ημιτελές ταξίδι;
Παραμένει λησμονημένος στη χορεία εκείνη των αφανών λογοτεχνών, στους οποίους η κριτική έχει γυρίσει επιδεικτικά την πλάτη
Μια απολογία του συγγραφέα για τον τρόπο που ατενίζει τον άνθρωπο για να τον εντάξει στο αφηγηματικό του σύμπαν
Αίφνης ο Χάντκε βγάζει τα παπούτσια και τις κάλτσες του και συνεχίζει ατάραχος και ξυπόλυτος την κουβεντούλα
Οι ήρωές μου, όσο κι αν πασχίζουν να υπάρχουν, στο τέλος πέφτουν στην παγίδα μου και υπηρετούν το βιβλίο
Θα μάθαιναν όλοι πως ο Βαν Γκογκ δεν αυτοκτόνησε επειδή ήταν καταθλιπτικός και παρανοϊκός· αυτοκτόνησε επειδή ήταν διαφορετικός
Δύο κόσμοι σε διαστασιολόγηση. Διαστάσεις σ’ έναν υπό αίρεση κόσμο
Ορισμένες ερωτήσεις για τη σχέση μεταξύ του αισθητικού και του πολιτικού στη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία
Αγάπη, Συνεχίζω να ζω δι᾽ εσέ μόνον εις το Ερείπιον που υπήρξε το μαγεμένο Ανάκτορον του Έρωτος
