(Πά­τρα 1939). Σπού­δα­σε φι­λο­λο­γία στο Πα­νε­πι­στή­μιο Αθη­νών και υπη­ρέ­τη­σε, επί πολ­λά χρό­νια, τό­σο στη δη­μό­σια όσο και στην ιδιω­τι­κή Δευ­τε­ρο­βάθ­μια Εκ­παί­δευ­ση. Έχει δη­μο­σιεύ­σει φι­λο­λο­γι­κές με­λέ­τες σε διά­φο­ρα πε­ριο­δι­κά (Υδρία, Πα­ρά­θυ­ρο, Εντευ­κτή­ριο, Για­τί), κα­θώς και με­λέ­τες με θέ­μα τη δι­δα­σκα­λία των αρ­χαί­ων και των νέ­ων ελ­λη­νι­κών στο πε­ριο­δι­κό Νέα Παι­δεία, κ.ά. Έχει συγ­γρά­ψει τις με­λέ­τες: «Ένα υπο­θε­τι­κό Ανα­γνω­στι­κό Λο­γο­τε­χνί­ας με κεί­με­να του Γιώρ­γου Ιω­άν­νου» (Νέα Παι­δεία), «Το ύφος του Γιώρ­γου Ιω­άν­νου» (Για­τί), και τη μο­νο­γρα­φία Γιώρ­γος Ιω­άν­νου: ένας οδη­γός για την ανά­γνω­ση του έρ­γου του (εκδ. Ειρ­μός, 1992).