Περιμένοντας τον Καβάφη

Οι προετοιμασίες κράτησαν μέρες
Ήταν έτοιμοι πια και τον περίμεναν
Τα βήματά του μάλλον άκουσαν
Το τρίξιμο των παπουτσιών πάνω στα χαλίκια

Του είχαν αγοράσει δώρα
Και το τραπέζι ήταν στρωμένο
Τα φαγητά σερβιρισμένα σε πιάτα πορσελάνης
Λευκά, με την επίχρυση σφραγίδα πάνω
Και το κρασί, ροζέ από την
Κώτικη γη των αμπελώνων
Μέσα στα κρυστάλλινα ποτήρια

Μόνο ένα κτύπημα στην πόρτα περίμεναν
Η αγωνία τούς είχες φάει τα σωθικά
Ενώ έξω φύσαγε, ένας, ζεστός νοτιάς

Πέρασε η ώρα, δεν φάνηκε και τα φαγιά
Απείραχτα άφησαν πάνω στο τραπέζι
Ενώ μια ανησυχία, ανέβαινε απ’ το λαιμό τους

Έξω φύσαγε, ένας ζεστός, πολύ ζεστός νοτιάς.

Θάλασσα

^{Τις πιο όμορφες μέρες μας
Δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα
Ναζίμ Χικμέτ}

Ο πιο όμορφος ήλιος
δεν μας έχει ζεστάνει ακόμα
η πιο δροσερή θάλασσα
δεν μας έχει δροσίσει ακόμα
τις πιο δύσκολες μέρες
δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα

Κάτι ήθελα να σου πω
αλλά, το ξέχασα!