Είναι 14 Φεβρουαρίου 2025, πρωί. Διατρέχοντας τις ειδήσεις στο διαδίκτυο, διαβάζω:

Η Κωνσταντοπούλου καταθέτει μήνυση και αγωγή κατά της Κανέλλη: «Τέλος η λάσπη από επαναστάτες του καναπέ».
Η τρυφερή αφιέρωση της Μαρί Σαντάλ στον Παύλο Ντε Γκρες για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου: «Σε αγάπησα πρώτη».
Παταγονία: Φάλαινα καταβρόχθισε καγιάκερ και στη συνέχεια τον «έφτυσε».
Ερντογάν κατά Τραμπ για τη Γάζα: «Οι ΗΠΑ κάνουν λάθος υπολογισμούς».
Τέμπη: Κάλεσμα των συγγενών στη συγκέντρωση Μνήμης και Δικαιοσύνης.
Πάνω από 17.500 σεισμοί από τις 26 Ιανουαρίου στις Κυκλάδες.
Μόναχο: Ο Τραμπ στέλνει μηνύματα στην Ευρώπη μέσω του Βανς: «Υπάρχει ένας νέος σερίφης στην πόλη».
Η σαρκοφάγος του Τσερνόμπιλ χτυπήθηκε από ρωσικό drone;
Έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα ο συγγραφέας και αρχιτέκτονας Πάνος Θεοδωρίδης, σε ηλικία 77 ετών, ειδικευμένος στις αναστυλώσεις βυζαντινών μνημείων.

[ Παράλειψη ακαριαίων συναισθημάτων ]

Μετά από ώρα, μού έρχεται μια φλασιά, χρόνια πριν, στο σπίτι του στην Περαία [βουρ στην ανάμνηση τώρα]. Είναι βράδυ, καθόμαστε στην κουζίνα με τη Σοφία και παρακολουθούμε ξεκαρδισμένοι τον Πάνο και την Φαραώνα να προσπαθούν να χωρέσουν στην κατσαρόλα έναν τρίκιλο αστακό της Μοδιάνο [καλά το πας, χιουμοριστική σκηνή σε επικήδειο χαιρετισμό, παλιό τρικ, εγγυημένο]. Ο αστακός δεν χωράει ολόκληρος και αποφασίζουν να βράσουν πρώτα τον μισό και μετά να τον γυρίσουν τούμπα [πες και για τα τυριά]. Ο Πάνος εξηγεί πώς φτιάχνει μόνος του τυρί [ξεκίνα την κορύφωση]. Μέχρι να βράσει ο αστακός, κατεβαίνουμε οι δυο μας στο γραφείο του όπου έχει την κονσόλα στην οποία ασκείται σε ένα παίγνιο στρατηγικής, κάτι με το πώς να χτίσεις μια πόλη και να αποκρούσεις μάχες [και μετά;]. Κάθεται στον υπολογιστή και μου εξηγεί την τεχνική της εξόδιας κατάληξης που εφαρμόζει σε κάθε σχόλιο από αυτά που αναρτά καθημερινά [επιστροφή στο τώρα]. Ξαναδιαβάζω τις ειδήσεις της ημέρας [τελικά, έβρασε ο αστακός;]. Αναρωτιέμαι ποια είδηση θα διάλεγε από τις παραπάνω για να σχολιάσει [ναι, έβρασε και καλά κρασιά]. Είμαι βέβαιος πως θα διάλεγε την τελευταία [καλά, τώρα, είναι κορύφωση αυτό;]

Τι λες, Πάνο;