Track#252 / Ήθελα να ᾽ξερα, αφού έχουμε περάσει προ πολλού σε φάση δυστοπικής science fiction γιατί επιμένουμε να βλέπουμε τηλεόραση και να σχολιάζουμε; Γιατί δεν τους κάνουμε να πεινάσουν; Γιατί δεν καταπιανόμαστε με το διάβασμα, τους ωραίους δικούς μας καβγάδες, τις μουσικές μας, τα κορίτσια και τα αγόρια μας, τις ζωγραφικές μας, γυρνώντας τα νώτα σε όλη την ανοησία; Γιατί ζητάμε να μας δώσουν σημασία ασκώντας τους κριτική; Έχουμε ανάγκη να μας δώσουν σημασία; Γιατί πιάνουμε στο στόμα μας τα ονόματά τους, τα ονόματα αυτών που δεν ξέρουν τα ονόματα που αγαπάμε, αυτών που δεν έχουν ιδέαν τι θα πει Cassavetes, Καστοριάδης, Κονδύλης, Καρούζος, Χρήστου, Debord, Lacan, Zappa, και χίλια άλλα (λες κι είναι λίγα τα δικά μας θεσπέσια ονόματα!); Γιατί μας διέπει ενίοτε ένας ιδιότυπος μαζοχισμός, ο μαζοχισμός να παρακολουθούμε τι κάνουν τα θλιβερά βδελύγματα (κι ας έχουν μια κάποια εξουσία, θλιβερά βδελύγματα ήσαν και παραμένουν). Γιατί δεν βάζουμε την τραγιάσκα μας, τα χέρια στις τσέπες, να πάμε έναν περίπατο ξανά σ' εκείνα τα σοκάκια που αγαπήσαμε και αγαπάμε; Φοβόμαστε να είμαστε πεντέξι και θέλουμε να συμμεριστούν κι όλοι οι άλλοι την αριστοκρατία μας; Δεν θα γίνει αυτό, ας το πάρουμε απόφαση να ζήσουμε we few, we happy few, we band of brothers, με τα λατρεμένα κρίματα και τα ομηρικά μας γέλια — από επιστολή του ΓΙΜ προς τον Συγγραφέα του Μυθιστορήματος, προ δεκαετίας, ήτοι αρχές Δεκεμβρίου του σωτηρίου έτους 2014, την οποία ανέσυρε από το αρχείο του ο Συγγραφέας του Μυθιστορήματος προκειμένου να την επεξεργαστεί και ενδεχομένως να την εντάξει στο Δεύτερο Βιβλίο του Μυθιστορήματος που, όπως έχει σχεδιάσει προγραματικά ο Συγγραφέας του Μυθιστορήματος, θα απαρτίζεται από τρία Κεφάλαια/Βιβλία (πρώτα ο Θεός).

Track#253 / H αφαιρετική είναι η πτώση, με την οποία δίδεται απάντηση στην ερώτηση: 1) πόθεν; (από πού; από ποιον; κτλ.) δηλ. η αφαιρετική φανερώνει την αφετηρία κάποιας ενέργειας του υποκειμένου: venit Romā (= έρχεται εκ Ρώμης) έρχεται από τη Ρώμη· (ablativus separatīvus, αφαιρετική του αποχωρισμού, κυρίως αφαιρετική, που αντιστοιχεί προς τη γενική αφαιρετική της αρχαίας Ελληνικής· πβ. ἀνέδυ πολιῆς ἁλός)· 2) μετά τίνος; (με ποιον; με τι; πώς;), δηλ. η αφαιρετική φανερώνει το πρόσωπο ή το πράγμα που συνοδεύει το υποκείμενο σε κάποια ενέργειά του: decem navibus Romam rediit με δέκα πλοία επέστρεψε στη Ρώμη (ablativus sociatīvus, αφαιρετική της κοινωνίας ή της συνοδείας, που αντιστοιχεί προς την όμοια δοτική της αρχαίας Ελληνικής∙ πβ. κατέπλευσεν εἰς Πάρον ναυσὶν εἴκοσιν). Από την αφαιρετική αυτή προήλθε η ablativus instrumentalis, η οργανική αφαιρετική, (αντίστοιχη προς την όμοια δοτική της αρχαίας Ελληνικής: secūri (αφαιρ.) hostem percussit με τσεκούρι χτύπησε τον εχθρό∙ (πβ.τὴν θύραν τῇ βακτηρίᾳ πάνυ σφόδρα ἔκρουε).

Track#254 / A curious Cloud surprised the Sky / Emlly Dickinson — υπογράμμισε ο Συγγραφέας του Μυθιστορήματος.

Track#255 / Με λένε Άσλε, λέει εκείνος

Track#256 / Η πιο μοντέρνα φράση για την πιο μεταμοντέρνα, τη σημερινή, φάση του έρωτος είναι τούτη: “Das Selbstbewusstsein erreicht seine Befriedigung nur in einem anderen Selbstbewusstsein’’ [Hegel, Phänomenologie des Geistes, εκδ. Suhrkamp, σ. 144] & «Η αυτοσυνειδησία επιτυγχάνει την ικανοποίησή της μόνο μέσα σε μιαν άλλη αυτοσυνειδησία» [Έγελος, Φαινομενολογία του νου, μτφρ. Γιώργος Φαράκλας, εκδ. Εστία, σ. 185]. Όθεν, ο έρως είναι η κατοπτρική δεξίωση της αγαπημένης από τον αγαπημένο και αντιστρόφως, η απόλυτη αλληλοπεριχώρηση, το χώσιμο/χάσιμο/χύσιμο δύο εγώ στο ευγενές καμίνι του πάθους έως την απόλυτη συγχώνευσή τους. Όλα τα άλλα είναι μικροαστικός φιλισταϊσμός και ιλαρό ντεμοντέ. (Τα έχουμε ξαναπεί, τα έχουμε ξαναγράψει άλλωστε αυτά, αλλά ευκαιρίας δοθείσης αγάλλομαι να τα επαναναλαμβάνω, ψιθύρισε εντός του, μειδιώντας με ηδύτητα ο Συγγραφέας του Μυθιστορήματος, μετά την δεύτερη ανάγνωση/μελέτη της Επταλογίας του Jon Fosse).

Track#257 / Κι από τα μάτια της, από τα ζυγωματικά της, από το πρόσωπό της όλο, έβγαινε ένα φως, προερχόμενο από κάποιο έσω βάθος, μια φωτεινή πηγή ή μια πηγή φωτός, από ένα άυλο μυστηριώδες λυχνάρι που είχε μυστηριωδώς καταποθεί στο τέταρτο ή το πέμπτο έτος της ηλικίας της, τότε που είχε πέσει στην πηγή των γνώσεων, και, ακόμα κι όταν το σκότος επέλαυνε στον υπόλοιπό της βίο, ακόμα κι αν πέθαιναν απ᾽ τις κιρρώσεις και τις επικίνδυνες ατασθαλίες οι φίλοι της, εκείνη, με ένα είδος αντίστροφης αριστοκρατικής επιμονής, με κάτι σαν λούμπεν αριστοκρατία, εξέπεμπε αυτό το φως και το διέχεε, λυτρωτικά για την ίδια (ενδεχομένως και για τα εναπομείναντα φιλικά της πρόσωπα), στις λέξεις με τις οποίες συνέθετε τα ποιήματά της, αυτά τα μανιφέστα κατάφασης μέσω της άρνησης, αυτά τα περίπλοκα, καίτοι φαινομενικά απλά, πειστήρια ότι η ζωή εντέλει, όπως και ο ακραιφνής έρως, δεν το βάζει στα πόδια, όχι, πηγαίνει απλώς στην κουζίνα, σαν απλός άνθρωπος, ετοιμάζει ένα αφέψημα χαμέμηλον, τρώγει ένα σφριγηλό κόκκινο αχλάδι, πιάνει μολύβι και χαρτί, γράφει, κλείνοντας το μάτι στον Θουκυδίδη.

Track#258 / Το ζητούμενο είναι, είπε εκείνο το βράδυ της 19ης Δεκεμβρίου του έτους 2024 στον επιστήθιο φίλο του ΓΙΜ ο Συγγραφέας του Μυθιστορήματος, το ζητούμενο, το επιτακτικώς ζητούμενο, είναι πώς να μιλήσεις για την συντάραξη που έχει συντελεσθεί μόλις μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, καθώς και τα όσα συνταρακτικά επακολούθησαν ύστερα από εκείνα τα ελάχιστα δευτερόλεπτα, ναι, με ακρίβεια, με όλες τις λεπτομέρειες, με εμβρίθεια να μιλήσεις για αυτά σε μιαν εποχή που απεχθάνεται τη συντάραξη, σε μιαν εποχή που στέλνει στον αγύριστο τη συντάραξη, σε μιαν εποχή που απειλείται από τη συντάραξη, σε μιαν εποχή που βδελύσσεται τη συντάραξη, σε μιαν εποχή που προτιμάει την ολιγοφρένεια του φιλισταϊσμού από τη συντάραξη· εδώ σε θέλω!

Track#259 / Κι εμένα Άλες, λέει εκείνη

Track#260 / Ἀλλ᾽, ἔφη, ὦ Σώκρατες, γελοῖον ἔμοιγε φαίνεται τὸ σκέμμα γίγνεσθαι ἤδη / Πολιτεία 445a

Track#261 / γελοῖον δή μοι φαίνεται / Φαῖδρος 229e

Track#262 / Και δεν τον λένε πια Άσλε, τον λένε Άλες, λέει [Jon Fosse, Εγώ είναι ένας άλλος, μτφρ. Σωτήρης Σουλιώτης, εκδ. Gutenberg, σ. 67]

Track#263 / λίαν γὰρ ἂν μέγας καὶ οὐκ εὐσύνοπτος ἔμελλεν ἔσεσθαι ὁ μῦθος

Track#264 / Ένα τραγούδι μπορεί να συνοψίσει μια ζωή, είπε η νεράιδα. Ένα μικρό δισκάκι μπορεί ν᾽ αλλάξει έναν άνθρωπο… Οι εταιρείες το κατάλαβαν αυτό κι εγκατέλειψαν τους μικρούς δίσκους, τις κατέλαβε πανικός κι έσπρωξαν αυτούς τους δίσκους μεγάλης διαρκείας για να θολώσουν τα νερά και να ησυχάσουν τα πνεύματα. Γνωρίζετε το μυστικό της μικρής διάρκειας; [Χρήστος Βακαλόπουλος, Νέες Αθηναϊκές Ιστορίες, εκδ. Εστία, σ. 36]

Track#265 / …οι πιο σύντομες αναμνήσεις είναι οι πιο όμορφες (οφκόρς!)

Track#266 / … μια μικρή βολτίτσα, έξι λεπτούλια…

Track#267 / Ιδρυτική Συνθήκη της Συγγραφής του Μυθιστορήματος, 13: “A perfect writer would make words sing, dance, kiss, do the male and female act, bear children, weep, bleed, rage, stab, steal, fire cannon, steer ships, sack cities, charge with cavalry or infantry, or do any thing, that man or woman or the natural powers can do,” Whitman / An American Primer

Track#268 / υπαλλαγή η [ipalají]: (γραμμ.) 1. σχήμα λόγου στο οποίο ο επιθετικός προσδιορισμός αντί να συμφωνεί στην πτώση με τη γενική κτητική στην οποία ανήκει, συμφωνεί με το ουσιαστικό που προσδιορίζει η γενική, π.χ. «T’ αντρειωμένα κόκαλα ξεθάψτε του γονιού σας», αντί «Tα κόκαλα του αντρειωμένου γονιού σας». 2. η μετωνυμία.

Track#269 / Τα συγκινημένα δώρα που της έστελνε, αφού η ευδαίμων και ευγνώμων αγάπη του για Εκείνη τα σύναζε από βιβλιοπωλεία και χαρτοπωλεία· με πιστούς αλλόκοτους αγγελιοφόρους τής μηνούσε ότι αδιαλείπτως παρών είναι, έτσι ο καιρός κυλούσε, δούλευε χειμωνιάτικα για τα καλά ο καρυοθραύστης, το κόκκινο κρασί δεν έλειπε, βιβλία στοιβάζονταν στο ξύλινο τραπέζι, έπαιρνε η σκακιέρα τους φωτιά, κι ο Corin Raymond τραγούσε στο Τορόντο, “Winter is the Warmest Time’’.

Track#270 / ἡδονὴν ἔχει, ὅταν τις εὕρῃ καινὸν ἐνθύμημά τι, δηλοῦν ἅπασιν· οἱ δ’ ἑαυτοῖσιν σοφοὶ πρῶτον μὲν οὐκ ἔχουσι τῆς τέχνης κριτήν, εἶτα φθονοῦνται. χρὴ γὰρ εἰς ὄχλον φέρειν ἅπανθ’ ὅσ’ ἄν τις καινότητ’ ἔχειν δοκῇ. ἐπὶ τούτοις τοῖς λόγοις ἀναχωροῦντες οἱ πολλοὶ λεληθότως διέλυσαν τὴν συνουσίαν.

Track#271 / Η δημοσιοποιημένη μας διάλυση (μέσα από συναρμολογημένα κείμενα, εικαστικές ενότητες, επεξεργασμένες φωτογραφίες, φιλμικές συνθέσεις), αν μη τι άλλο συντέλεσε στο να αναφανεί μες στην αχλή ένα νέο είδος λογοτεχνίας, όπου συμπλέκονται οι λεηλατημένες τέχνες με έναν τεθλασμένο μεταψυχεδελικό φιλοσοφικό λόγο, προκειμένου να σμίξει το παρελθοντικό με το παροντικό σε μιαν ερωτική ελεγεία που, καίτοι μελαγχολική, ενέχει χαραμάδες από όπου περνάει το φως των μοναχικών κεριών μας. Το ακράδαντο γεγονός είναι ότι κοινοποιήθηκαν οι απόπειρές μας, ότι οι ίδιοι εμείς τις κοινοποιήσαμε, διόλου φειδωλοί δεν σταθήκαμε απέναντι σε ό,τι κατακτήσαμε, σε ό,τι μας δόθηκε, σε ό,τι διανοηθήκαμε ότι δυνάμεθα να δημοσιοποιήσουμε.

Track#272 / …It brings pleasure whenever someone discovers some new notion, to share it with everyone. But those who at first keep it to themselves have no judge for their skill and are later despised. For it is right to offer the mob everything anyone might think is brand-new. The majority of them departed at these words and slowly the party disbanded.

Track#273 / So, yo man, what's your story?

Track #274 / … μια μικρή βολτίτσα, έξι λεπτούλια…

Track #275 / JE SUIS, TU ES: Είμαι το Νυν και Αεί / Του Νυν και Αεί Σου / Είμαι το νταχντιρντί της Υπεργυναίκας μου / Είμαι η Απόλυτη Οδοντοστοιχία / Είμαι η Χαρά των Φαρμακοποιών / Είμαι η Ωτομοτρίς της Ερωτικής Λογοδιάρροιας! / Είμαι το Κρυστάλλινο Ντίλντο Σου / Είμαι οι Αδελφοί Ντάλτον σε ένα / Είμαι ο Ιδού ο Νυμφίος Έρχεται / Είμαι Χιλιάδες Μυθιστορήματα γραμμένα για Σένα / Είμαι η Πρώτη Γραμμή της Κοκαΐνης του Πυρός / Είμαι το Λεπιδόπτερο Ανάμεσα στα Σκέλη Σου / Είμαι ο Οργασμός Σου / Είμαι οι Οργασμοί Σου / Είμαι οι Οργασμοί των Οργασμών Σου / Είμαι η Σονάτα στο Σεληνόφως / Είμαι ένα μήλο στάρκιν / Είμαι η Liebesnacht / Είμαι όλα τα λαϊκά τραγούδια / που ακούστηκαν / και τραγουδήθηκαν / στο καπηλειό του παππού Σου / Είμαι όλες οι γλυκές επιπλἠξεις / που Σου έκανε η Μαμά Σου / κι έγινες υπέροχος άνθρωπος /Είμαι όλες οι παρτιτούρες / που θα παίξουν οι Fabulous Brothers / Είμαι ΟΛΑ τα μπαλἀκια του τένις που έχεις αγγίξει / Είμαι ΟΛΑ τα μπαλάκια του τένις που Σε έχουν αγγίξει / Είμαι ο Ποιητής Σου / Είμαι το Ποίημα που γράφει για Σένα ο Ποιητής Σου / Είμαι ο Τα Πάντα Ρει Σου / Είμαι ο Τα Πάντα Free Σου / Είμαι αυτός που ξέρει / ότι είσαι Μπουκιά και Συγχώριο / Είμαι το breakfast Σου, το δίχως όριο / Είμαι το brunch Σου / Είμαι όλες οι γαρίδες / που έχεις χλαπακιάσει / Είμαι τα δέκα δάχτυλα του Glenn Gould / πάνω στο κορμί Σου /Είμαι όλες οι λέξεις που Σου ανήκαν / και δεν Σου τις έδιναν / Είμαι ένα κατεβατό / Είμαι η Κύρου Ανάβασις / Είμαι ο jockey Σου / Είμαι ό,τι ήθελες /Είμαι ό,τι θέλεις / Είμαι ό,τι θα θέλεις / Είμαι η μυγοσκοτώστρα Σου / Είμαι η κουνουπιέρα Σου / Είμαι το κρεβάτι Σου / Είμαι το ραχάτι Σου / Είμαι το άτι Σου / Είμαι το είμαι Σου / Είμαι οι μπίλιες Σου / Είμαι οι βώλοι Σου / Είμαι η βολή Σου / Είμαι το Ζαβαρακατρανέμιά Σου / Είμαι το ΜoΜΑ Σου / Είμαι τα μεμέ σου / Είμαι τα μέσα Σου / Είμαι τα έξω Σου / Είμαι τα εξωμέσα Σου / Είμαι ο εξώλης και προώλης Σου / Είμαι ο καθαρός Σου / Είμαι το κάθαρμά Σου / Είμαι ο σερβιτόρος Σου / Είμαι οι τρελές σφαίρες Σου / Είμαι η Απόλυτη Κωμωδία Σου / Είμαι αυτός που θα απλώνει / και θα μαζεύει / την μπουγάδα Σου / Είμαι το χτυπητήρι των αυγών σου / Είμαι η λοκομοτίβα Σου / Είμαι δέκα ροζάρια / που θα παίζεις στα δάχτυλά Σου / Είμαι η γλώσσα που θα γλείφει / αιωνίως τα δάχτυλά Σου / Είμαι το Μούτρο στη Μήτρα Σου / Είμαι ο χορός στο ταψί Σου / Είμαι ό,τι βρεγμένο Σε αγγίζει / Είμαι ο Πιερολεφού Σου / Είμαι όλα τα κορίτσια που αγάπησες / Είμαι όλα τα αγόρια που Σε λιμπίστηκαν / Είμαι η Λίλι Μπρικ Σου / Είμαι ο Μαγιακόφσκι Σου /Είμαι η Αναΐς Νιν Σου / Είμαι ο Χένρυ Μίλλερ Σου / Είμαι ο Άρθουρ Μίλλερ Σου / Είμαι η Μέριλυν Μονρόε Σου / Είμαι το κρέας Σου / Είμαι το κέρας Σου / Είμαι το Φρέαρ Σου / Είμαι η πληγή Σου / Είμαι η ουλή Σου / Είμαι η πηγή Σου

Track #276 / Το ρεκόρ μου είναι αχτύπητο: 15 κοκτέιλ “papa’s special”. Έπινα στο Φλοριντίτα με έναν φίλο μου παίκτη του μπέιζμπολ που ήταν πολύ στεναχωρημένος που είχε χάσει, κι αρχίσαμε να πίνουμε έτσι για πλάκα. Πίναμε από τις 10 το πρωί μέχρι τις 7 το απόγευμα. Ήπια συνολικά 15. Απίστευτο. Και μετά γύρισα σπίτι και βάλθηκα να διαβάζω σαν να μην έτρεχε τίποτε. (Το κοκτέιλ αυτό: Ρίχνεις στο σέικερ 2 μεζούρες ρούμι extra dry, 1⁄2 μεζούρα λικέρ μαρασκίνο, 1⁄2 μεζούρα χυμό γκρέιπφρουτ και 3⁄4 της μεζούρας χυμό λάιμ και αυτό είναι όλο.)

Track #277 / Αυτή την Τίγρη / αυτό το τέρας / την ψυχή μου/ (έλεγε συχνά ο Χεμινγουέι / θα την σκοτώσω [Μίλτος Σαχτούρης]

Track #278 / So, yo man, what's your story?

Track #279 / Enter John “Jack” Reed, a 26-year-old Harvard graduate and aspiring journalist whose desire for adventure outweighed his fear of death. When Reed arrived in Presidio that winter, he immediately requested an interview with the Mexican general in charge of the town of Ojinaga, across the border. “If you set foot in Ojinaga,” the reply to Reed stated, “I will stand you sideways against a wall, and with my own hand take great pleasure in shooting furrows in your back.” Reed’s response? He left Presidio … waded across the Rio Grande and walked into Ojinaga. By Christmas Day, Reed was in Chihuahua City, Pancho Villa’s headquarters, watching the great man in person as his jubilant followers serenaded him with chants of “Viva Villa.”

Track #280 / I wanted to interview General Mercado; but one of the newspapers had printed something displeasing to General Salazar, and he had forbidden the reporters the town. I sent a polite request to General Mercado. The note was intercepted by General Orozco, who sent back the following reply: ESTEEMED AND HONORED SIR: If you set foot inside of Ojinaga, I will stand you sideways against a wall, and with my own hand take great pleasure in shooting furrows in your back.

Track #281 / Οι όντως πνευματικοί άνθρωποι δεν κάνουν επαίσχυντα σχόλια. Ενίοτε αντιδρούν, οι όντως πνευματικοί άνθρωποι, σε επαίσχυντα σχόλια των μη όντως πνευματικών ανθρώπων. Αυτοί που κάνουν επαίσχυντα σχόλια δεν είναι οι όντως πνευματικοί άνθρωποι αλλά εκείνοι που θα ήθελαν να είναι στη θέση, στους κύκλους, στο περιβάλλον των όντως πνευματικών ανθρώπων, πλην όμως, επειδή δεν είναι όντως πνευματικοί άνθρωποι, οι κύκλοι των όντως πνευματικών ανθρώπων τους αποβάλλουν ώστε να συνεχίσουν, οι όντως πνευματικοί άνθρωποι, το όντως πνευματικό έργο τους ως όντως πνευματικοί άνθρωποι.

Track #282 / So, yo man, what's your story?

Track #283 / … μια μικρή βολτίτσα, έξι λεπτούλια…