Η Ζέμα Πελισέρ [Gemma Pellicer] είναι επιμελήτρια λογοτεχνικών κειμένων και κριτικός λογοτεχνίας, γεννημένη στη Βαρκελώνη το 1972. Έχει πτυχίο Ισπανικής Φιλολογίας και Δημοσιογραφίας από το Universidad Autónoma de Barcelona. Συνεργάζεται με περιοδικά όπως το Quimera και το Turia. Έχει εκδώσει δύο βιβλία διηγημάτων: La danza de las horas (Eclipsados, 2012) και Maleza viva (Jekyll & Jill, 2016). Το 2021 στις εκδόσεις Renacimiento δημοσίευσε το Medidas extremas, το πρώτο της βιβλίο με αφορισμούς. Μαζί με τον Φερνάντο Βαλς συντονίζει την ενότητα αδημοσίευτων μικροδιηγημάτων «Liebre por gato» στο λογοτεχνικό ένθετο Los diablos azules της εφημερίδας infoLibre.
_{_________}

H συλλογική απόδοση των αφορισμών της Ζέμα Πελισέρ είναι προϊόν εργαστηρίου μετάφρασης που οργάνωσαν και συντόνισαν ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος και ο Eduardo Lucena τον Νοέμβριο του 2024.​ Συμμετείχαν οι: Νεφέλη Εμμανουέλα Βολιώτη, Πάνος Γεράκης, Χριστίνα Δημητρίου, Λαμπρίνα Ιωάννου, Μαρία Κολεύρη, Ματίνα Μπίλλια, Χρυσούλα Ξένου, Μυρσίνη Πάρσαλη, Γεωργία Πατινιώτη, Γιώτα Ρόμπολα, Τζίνα Ρουμπέα, Βάσω Χρηστάκου.

La vida nos condena a traición a que sigamos viviéndola.

Η ζωή μάς καταδικάζει ύπουλα να συνεχίσουμε να τη ζούμε.

*

También la rabia puede devenir en pócima milagrosa.

Ακόμα και η οργή μπορεί να μετατραπεί σε θαυματουργό φίλτρο.

*

Las pasiones nos amordazan.

Τα πάθη μάς φιμώνουν.

*

La inquietud de saberse vivo.

Η ανησυχία τού να ξέρεις πως είσαι ζωντανός.

*

Determinadas certezas nos infunden una incertidumbre aún mayor.

Κάποιες βεβαιότητες μας προκαλούν ακόμα μεγαλύτερη αμφιβολία.

*

Dejémonos de cuentos: la verdadera realidad es la soñada.

Τέρμα τα παραμύθια: η αληθινή πραγματικότητα είναι αυτή που ονειρευόμαστε.

*

Según las ciencias económicas, no somos más que baratijas en un mercado de saldos.

Σύμφωνα με τις οικονομικές επιστήμες, δεν είμαστε παρά μπιχλιμπίδια σε παζάρι.

*

Dominados por el medio, abocados al pánico.

Υποταγμένοι στο μέσο, οδηγούμενοι σε πανικό.

*

Empezar a destiempo. Fuera del tiempo.

Αρχή σε λάθος χρόνο. Πέρα από τον χρόνο.

*

La nostalgia nos colma de anhelos insatisfechos.

Η νοσταλγία μάς κατακλύζει με ανεκπλήρωτους πόθους.

*

Los otros son nuestras verdaderas máscaras.

Οι πραγματικές μας μάσκες είναι οι άλλοι.

*

Las amistades se consolidan en el amor. Sólo algunos amores se consolidan en la amistad.

Οι φιλίες εδραιώνονται στην αγάπη. Μόνο ορισμένες αγάπες εδραιώνονται στη φιλία.

*

El buen microrrelato tiene tantas acepciones como una definición extensa de diccionario.

Το καλό μικροδιήγημα έχει τόσες ερμηνείες όσες κι ένας εκτενής ορισμός στο λεξικό.

*

No hay amores absolutos ni absolutos desamores. También aquí la inteligencia nos condena al justo medio.

Δεν υπάρχει ούτε απόλυτος έρωτας ούτε απόλυτη ερωτική ματαίωση. Και σ’ αυτό η νοημοσύνη μάς καταδικάζει στη μέση λύση.

*

Con la edad lo obvio empieza a ofendernos.

Μεγαλώνοντας το προφανές αρχίζει να μας θίγει.

*

La felicidad que no nos merecemos nos sabe mejor.

Η ευτυχία που δεν μας αξίζει έχει καλύτερη γεύση.

*

El pasado nos cambia la vida.

Το παρελθόν μάς αλλάζει τη ζωή.

*

Las frustraciones nos convierten en dóciles verdugos.

Οι απογοητεύσεις μάς μετατρέπουν σε πειθήνιους δήμιους.

*

De tanto desearlo, perpetuamos lo que no quisiéramos que existiera hasta hacerlo inolvidable.

Επιθυμώντας το τόσο, διαιωνίζουμε αυτό που δεν θα θέλαμε να υπάρχει μέχρι να γίνει αλησμόνητο.

*

Con la edad nos volvemos todos terriblemente audaces.

Μεγαλώνοντας γινόμαστε όλοι τρομακτικά θαρραλέοι.

*

Las segundas oportunidades son, a menudo, auténticos amagos de vida.

Οι δεύτερες ευκαιρίες είναι, συχνά, γνήσιες προσποιήσεις της ζωής.