«Καλύτερα οι ψευδαισθήσεις που μας εξυψώνουν, παρά δέκα χιλιάδες αλήθειες», είχε πει ο Πούσκιν. Δύο αιώνες αργότερα, η διάχυση των οπτικών ψευδαισθήσεων (με τη γαλλική επικράτηση του όρου trompe l’oeil) έχει βρει πλήθος εφαρμογών ― μεταξύ αυτών και στην τέχνη του δρόμου. Οι καλλιτέχνες που επεμβαίνουν στο περιβάλλον χρησιμοποιούν τα κόλπα τους σκόπιμα, για να εμπλέξουν τους ανυποψίαστους θεατές σε ζητήματα αλήθειας και ψεύδους, πραγματικότητας και εξαπάτησης. Είναι ζητήματα που κάνουν αυτά τα έργα τελείως προσαρμοσμένα στην εποχή μας, όπου τα γεγονότα αμφισβητούνται από τις κατασκευασμένες ειδήσεις και την μετα-αλήθεια.