Ελένη Βακαλό (Ελένη Σταυρινού, Κωνσταντινούπολη 1921- Αθήνα 2001).

Ιστορικός και κριτικός τέχνης, ποιήτρια. Εμφανίστηκε με ποιήματά της στο περιοδικό Τα Νέα Γράμματα (1944). Κριτικός εικαστικών για πολλά χρόνια στην εφημερίδα Τα Νέα (1952 κ. ε.) και το περιοδικό Ζυγός (1955). Συμμετείχε στην ίδρυση της ομώνυμης σχολής εφαρμοσμένων τεχνών του συζύγου της ζωγράφου και σκηνογράφου Γιώργου Βακαλό (1958), όπου δίδαξε οπτική αντίληψη και ιστορία της τέχνης. Δημοσίευσε δοκίμια για τη ζωγραφική Εισαγωγή σε θέματα ζωγραφικής (1960), 12 Μαθήματα για τη Σύγχρονη Τέχνη (1973), Ρυθμοί και όροι της ευρωπαϊκής τέχνης (1980), Η φυσιογνωμία της μεταπολεμικής Τέχνης στην Ελλάδα (1981-4, τέσσερις τόμοι) και ποιητικές συλλογές Θέμα και παραλλαγές (1945), Αναμνήσεις από μια εφιαλτική πολιτεία (1948), Περιγραφή του σώματος (1959), Ο τρόπος να κινδυνεύουμε (1966), Του Κόσμου (1978), Το άλλο του πράγματος. Ποίηση 1954 - 1994 (1995). Έλαβε το Πρώτο Βραβείο ποίησης για τη συλλογή Οι παλάβρες της κυρά Ροδαλίνας (1991).

(Βλ. και εκτενές Αφιέρωμα του Χάρτης#26)

Η Ελένη Βακαλό στην εκπομπή «Τελετές προετοιμασίας» του Μιχ. Μήτρα (Γ΄ Πρόγραμμα, 12.5.1992)