«Εκατό οργιές του βάθους η φωνή σου», «Χαράζεις στίχους, λες σιγανά παλιούς σκοπούς», «χρυσό χαλίκι στο βυθό του ονείρου σου», «Στα σπάρτα οι μνήμες», «Εαρινό άστρο περνάει ψηλά», «Αθέατος βασιλικός μυρίζει», «Γυάλινο μάτι-κάμερα παγώνει την εικόνα», «Ο θάνατος μια μαύρη κουβαρίστρα», «Ο θάνατος παλιό μπροστογεμές», «Το μπλε που σε τυλίγει είναι το φως που εκτοπίζει ο θάνατος», «Πληθαίνει το μαύρο», «Κράτα το μαύρο σου καλά», «Όσα δε βλέπουμε μπορεί να φέγγουνε αλλού με άλλο χρώμα», «Ας είναι ελαφρός ο πόνος μας που σε σκεπάζει», «Μη λείψεις άλλο μη μ’ αφήσεις», «Να σ’ έχω δίπλα μου να σ’ ανασαίνω», «Κοιμήσου η καρδιά μου ξαγρυπνά», «Ο τελευταίος στίχος δεν είναι πάντα ο έσχατος», «Έλα με την αγάπη».

Οι στίχοι είναι από ποιήματα του Μιχάλη Γκανά, από τις συλλογές Ακάθιστος δείπνος, Μαύρα λιθάρια, Παραλογή  και Ο ύπνος του καπνιστή.