Καταγραφές

Είμαι μόνος μου
αλλά κάπου πηγαίνω
Σ’ ένα φάρο στο Δούναβη
Φαίνεται ονειρικό;
Οι όχθες είναι μες στις λάσπες

Γύρω μου
χαλασμός Κυρίου
κι εγώ να ρωτάω
αν μια λέξη μπορεί
να με κάνει καλύτερο

μαγιάκ στα ρωσικά σημαίνει φάρος

Και τώρα τι;

Ισολογισμός

Και οι ξηροί καρποί
χρειάζονται νερό

Αν συνεχίσει έτσι το πράγμα
θα αποκτήσουν αγκάθια
– να διώχνουν ανθρώπους και πουλιά –
και θα λεπτύνουν τα φύλλα τους
– να μην σπαταλά νερό το πράσινο –
κι έτσι να πουν
όχι πια σκιά
με άπλετο φως ψάξε
απόρησε πιο πολύ
για το τι υπάρχει
μέσα μου

Ευχή δεν σου δίνω

Με ονόματα παλιών θεών
βαφτίζουν τις επενδύσεις
– αφού στοχεύουν στην κορυφή –
και βιάζονται ενώ
αργά ωριμάζει ο άνθρωπος
που ζει
και πατάει στη Γη
τη Γη
που αποτρέπει τις κορυφές
να ψηλώσουν πολύ

Η θάλασσα αυτό
το γεύεται
Ανακαινίζεται ο βυθός
κι ο Ποσειδώνας δεν έχει
πού να σταθεί
– Πρέπει να σπάσει ο θρόνος για να ξαναφτιαχτεί

Στο μεταξύ

Ψάχνω μέσα στα προελληνικά μου φύλα
γιατί κατέληξα στις τάξεις του ιππικού
Περνάω μέρες ολόκληρες χωρίς λέξη
Τα παραγγέλματα δεν τα μετράω
Με πονάνε οι εντολές
γιατί νιώθω τον αριθμό

Ανάβω φωτιά με τον παλιό τρόπο
και με κοροϊδεύουν
Δεν μου βγαίνει φωνή
Παρακαλάω να με εξορίσουν
Όμως φτιάχνω τα καλύτερα πέταλα
Τα ζηλεύουν οι μουσικοί
Δεν θέλω ν' αφήσω την τέχνη μου

Σήμερα περιμένω αυτούς
που θα μου φέρουν το σίδηρο
Αυτούς θα ρωτήσω
Αφού σκάβουν θα ξέρουν
τι φυτρώνει δίπλα στη ρίζα του κακού

Η σιωπή του Άτλα

Προσπαθώ να βρω
το σωστό φως
και τι να κόψω απ’ την εικόνα
Θ’ αφήσω τα δέντρα;
Συνεχίζω μέχρι να μάθω
αν η απόφασή μου θα αποδειχθεί
πιο δυνατή απ’ τη φύση
Και διαλέγω
τη στιγμή
με το άλογο μακριά
για να δείξω
τι δεν μπορώ να πιάσω
για να επαίρομαι
ότι ήμουν μπροστά
όταν χάθηκε η προσευχή