Πράσινος θάνατος

Όποιος αντέξει παραπάνω,
ας θυμηθεί,
με την τελευταία του εκπνοή
να σβήσει τον ήλιο.
Μην τον αφήσουμε άδικα να καίει
δεν λέγαμε για ’μας
πως είναι αναμμένος;

Τικ τακ Τικ τακ

Με ξύλινα ποδάρια
ο χρόνος
δραπετεύει…

Ύψωσε

Ύψωσε
τα γαλάζια της πανιά
κι απέπλευσε
Έκτοτε η θάλασσα
συνέχεια ταξιδεύει…