Αποκαρδιωτικό περιστατικό αυτό το καλοκαίρι ήταν ο αποκλεισμός πρωταθλητή από αγώνισμα με το οποίο έχει συνδέσει το όνομά του. Πρόκειται για τον Τζόι Τσέστνατ (JoeyChestnut), τον Ιωσήφ Χριστιανό Κάστανο δηλαδή, επαγγελματία καταβροχθιστή στις ΗΠΑ. Το 2021 σημείωσε παγκόσμιο ρεκόρ καταβροχθίζοντας σε δέκα λεπτά, στο Κόνι Άιλαντ της Νέας Υόρκης, 76 φημισμένα λουκάνικα του Νέιθαν (Nathan’s Famous) και τα ψωμάκια με τα οποία σερβίρονται. Πρωταθλητής δεκαέξι φορές, από το 2015 κυριαρχεί στο ετήσιο αγώνισμα, που το καλωδιακό δίκτυο των σπορ ESPN μεταδίδει στις 4 Ιουλίου, Hμέρα Aνεξαρτησίας στην Αμερική, εφόσον δεν προκύψουν εξωγήινοι, όπως συμβαίνει στην ομώνυμη ταινία.
Στον πρώτο διαγωνισμό του Νέιθαν που έχει καταγραφεί, το 1972, αργοναυτικό όνομα φέρει ο νικητής Jason Schechter, που κατάπιε 14 λουκάνικα. Με αθλοθέτηση από το 1980, παγκόσμιο ρεκόρ με 50 λουκάνικα σημείωσε το 2001 ο Takeru Kobayashi. Ο εν λόγω Ιάπωνας, που κέρδισε και τους επόμενους έξι αγώνες, θεωρείται ότι καθιέρωσε το άθλημα στο οποίο ο ανταγωνισμός ανοίγει την όρεξη. Η διάσημη στην Αμερική αλυσίδα εστιατορίων ξεκίνησε από μια καντίνα, που το 1916 άνοιξαν στο Κόνι Άιλαντ ο Nathan Handwerker και η σύζυγός του Ida, πουλώντας λουκάνικα για ένα ντάιμ. Λέγεται ότι τους ενθάρρυναν οι πολύτροποι καλλιτέχνες Eddie Cantor και Jimmy Durante, που την καριέρα τους άρχισαν ως σερβιτόροι που τραγουδούσαν.
Στην πρώτη ταινία που το 2009 σκηνοθέτησε η Σκάρλετ Γιόχανσον, με πρωταγωνιστή τον Kevin Bacon, ένας άντρας διασχίζει τη Νέα Υόρκη αναζητώντας όχι μπέικον, αλλά λουκάνικο του Νέιθαν. Το όνομα Νέιθαν φέρει προφήτης και σύμβουλος επικοινωνίας του βασιλιά Δαυίδ, που ως διάδοχό του έχρισε τον Σολομώντα. Ένα από δεκατρία παιδιά φτωχού Εβραίου παπουτσή από τη Γαλικία, στα πολωνο-ουκρανικά σύνορα, ο Χαντβέρκερ, το επώνυμο του οποίου στα γερμανικά σημαίνει Πολυτεχνίτης, μετανάστευσε το 1912 στην Αμερική. Βρήκε δουλειά ντελιβερά, πριν προβιβαστεί να τεμαχίζει ψωμάκια σε εστιατόριο που σέρβιρε λουκάνικα. Δεν έχει υπολογιστεί πόσα ψωμάκια έκοψε πριν ανοίξει την καντίνα και πόσα μετά.
Ανταγωνιστική επιτάχυνση κατανάλωσης συνιστούν όλα τα αθλήματα. Οι δρομείς ταχύτερα καταπίνουν αποστάσεις στα δικά τους αγωνίσματα. Οι άλτες επιμηκύνουν, σε απόσταση ή σε ύψος, τα διαστήματα που το άλμα τους καταβροχθίζει. Πιο μακριά ρίχνουν το ακόντιο ή τη σφαίρα όσοι κάνουν βολές. Σε ομαδικά αθλήματα αναγκάζουν άλλους να φάνε γκολ. Στη ντάμα και στο σκάκι τρώνε πιόνια. Το πόσο γρήγορα και οριστικά τρώγεται οτιδήποτε καταγράφεται ως ρεκόρ. Από μετρήσεις ταχύτητας ανάλωσης παντός είδους βρώσιμης ύλης φυσικά θα ήταν αδύνατον να απουσιάζει το φαγητό.

Οι καλύτερες στιγμές

Τρώγοντας σε 11,5 λεπτά 2,9 κιλά σπαράγγια τηγανισμένα σε πολύ λάδι ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ο Τσέστνατ το 2005, όταν ήταν φοιτητής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Χοσέ στην Καλιφόρνια. Στις 4 Ιουλίου στο αγώνισμα του Νέιθαν έφαγε 32 λουκάνικα και ψωμάκια, βγαίνοντας τρίτος μετά τον Κομπαγιάσι και τη γεννημένη στη Νότια Κορέα Σόνια Τόμας, γνωστή ως «μαύρη χήρα», καθώς πολύ πιο μεγαλόσωμους άντρες στο φαγητό είχε κατατροπώσει. Τον Οκτώβριο του ιδίου έτους στην Αριζόνα ο Τσέστνατ κατέρριψε παγκόσμιο ρεκόρ με 32,5 σάντουιτς με τυρί στη σχάρα σε δέκα λεπτά, ενώ πρώτος βγήκε επίσης στις βάφλες και δεύτερος μετά τον Κομπαγιάσι σε μπέργκερ, κατεβάζοντας 56 σε οκτώ λεπτά.
Το 2006 καταβρόχθισε 52 λουκάνικα, αλλά ο Κομπαγιάσι τον ξεπέρασε με 53+³⁄₄, νέο παγκόσμιο ρεκόρ εκείνη τη χρονιά. Το 2007 δημιούργησε αίσθηση στη Φιλαδέλφεια τρώγοντας 182 φτερούγες κοτόπουλο σε 30 λεπτά, ενώ βίντεο τον δείχνει να καταπίνει ένα γαλόνι γάλα σε 41 δευτερόλεπτα. Στις 4 Ιουλίου κέρδισε τη ζώνη μουστάρδας, που μαζί με τη χρηματική αμοιβή παίρνει ο νικητής, με 66 λουκάνικα έναντι 63 του Κομπαγιάσι, που μετά από έξι χρόνια έχασε την πρώτη θέση. Στις 28 Οκτωβρίου είπε Όχι στο προηγούμενο ρεκόρ καταβροχθίζοντας στο Τενεσί 103 μπέργκερ σε 8 λεπτά.
Τον Φεβρουάριο του 2008 στη Φιλαδέλφεια έφαγε 241 φτερούγες κοτόπουλο, ενώ τον Μάρτιο στο Χιούστον 78 μπάλες ματσά, λιχουδιά των Ασκενάζι. Με τον χρόνο να έχει μειωθεί από 12 σε 10 λεπτά στο ετήσιο αγώνισμα του Νέιθαν, ισόπαλοι με νέο ρεκόρ 59 λουκάνικα ήρθαν ο Κομπαγιάσι και ο Τσέστνατ, που κέρδισε στην παράταση τρώγοντας γρηγορότερα πέντε ακόμη λουκάνικα. Το βάρος του ήταν 102 κιλά, όταν ζυγίστηκε εκείνη την ημέρα.
Στη συνοικία Μικρό Τόκιο του Λος Άντζελες τον Αύγουστο σημείωσε νέο παγκόσμιο ρεκόρ τρώγοντας 231 «γιαπωνέζικα γιουβαρλάκια» gyoza, δεκαεννέα περισσότερα από όσα είχε φάει το 2006, όταν υπερκέρασε τη Σόνια Τόμας, που έφαγε 210. Τον Οκτώβριο εξαφάνισε 45 κομμάτια πίτσα στην Πλατεία των Καιρών ή Τάιμς Σκουέρ της Νέας Υόρκης.

Άνθρωπος εναντίον φαγητού

Τον Φεβρουάριο του 2009, στο ημίχρονο ενός αγώνα λακρός στο Σαν Χοσέ, σε επτά λεπτά έφαγε 4,8 κιλά μακαρόνι και τυρί, ενώ στις 4 Ιουλίου βελτίωσε το ρεκόρ του τρώγοντας 68 λουκάνικα Νέιθαν. Αν και τον Σεπτέμβριο σε αγώνα μπέργκερ έφαγε μόλις 81 έναντι 93 του Κομπαγιάσι, σε αγώνισμα με τίτλο «άνθρωπος εναντίον φαγητού» στο Σαν Χοσέ επιβλήθηκε καταναλώνοντας σε τρία λεπτά και δέκα δευτερόλεπτα ένα τέρας μπουρίτο, 17 ίντσες σε μήκος και βάρους 2,3 κιλών.
Στη Σιγκαπούρη στις 8 Μαΐου του 2010 σημείωσε νέο παγκόσμιο ρεκόρ καταβροχθίζοντας σε οκτώ λεπτά 380 γουάν ταν με γαρίδα. Στο αγώνισμα του Νέιθαν το 2010 κέρδισε για τέταρτη φορά, αν και με απόδοση απογοητευτική, όπως την περιέγραψε, με μόλις 54 λουκάνικα. Το 2011 κέρδισε τρώγοντας 62 λουκάνικα, με τον Κομπαγιάσι, που είχε αρνηθεί να υπογράψει συμβόλαιο συμμετοχής, να καταναλώνει 69 σε εκτός στίβου αυτόνομη διαδικασία με ανεξάρτητους κριτές.
Με επιτυχία υπερασπίστηκε τον τίτλο του το 2012 καταπίνοντας 68 λουκάνικα Νέιθαν σε δέκα λεπτά. Τον Σεπτέμβριο στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης σε 12 λεπτά εξαφάνισε 191 φτερούγες κοτόπουλο βάρους 3,45 κιλών. Τον επόμενο μήνα στο Τορόντο σε δέκα λεπτά άδειασε δεκαεννιά κουτιά, βάρους 4,3 κιλών, πουτίν, δηλαδή τηγανητές πατάτες με παχύρρευστη γαλλο-καναδική σάλτσα από τυρί.

Πώς προπονείται

Ο Τσέστνατ προπονείται νηστεύοντας, ενώ τεντώνει το στομάχι του με γάλα, νερό και συμπληρώματα πρωτεΐνης. Προτιμά γάλα από κατσίκες που ζουν στις Άνδεις, λόγω της υψηλότερης περιεκτικότητας σε ασβέστιο. Μεταξύ 102 και 109 κιλών αυξομειώνεται το βάρος του από τότε που επαγγελματικά ασχολήθηκε με το άθλημα. Μετά την έκτη νίκη του το 2012, όταν έφαγε 68 λουκάνικα, είχε δηλώσει ότι δεν θα σταματήσει αν δεν φτάσει τα 70. Αυτό το άθλημα, είπε, δεν είναι θέμα φαγητού. Έχει σχέση με βούληση και αφοσίωση. Στο τέλος της ημέρας το να τρως λουκάνικα αποτελεί μία πρόκληση για το σώμα και το μυαλό. Προπονείται μαγειρεύοντας σπίτι του λουκάνικα, που έπειτα τρώει σε συνθήκες προσομοίωσης του αγωνίσματος. Ξεκινά με σαράντα λουκάνικα και σταδιακά αυξάνει τον αριθμό τους, ώστε να είναι έτοιμος για τον αγώνα, όπως προετοιμάζονται οι δρομείς ή οι αρσιβαρίστες.
Κατά ένα σε 69 αύξησε τα λουκάνικα του Νέιθαν το 2013 στη Νέα Υόρκη. Τέλη Ιουλίου στη Φλόριντα καταβρόχθισε 179 φτερούγες, ενώ τον Σεπτέμβριο στο Σινσινάτι 70 λουκάνικα γερμανικού τύπου μπράτβουρστ. Παρακολουθώντας τη σταδιοδρομία του Τσέστνατ αποκτάς γνώσεις γεωγραφίας.

Ελευθερία και θάνατος

Ενώ η γεωγραφία συμβάλλει σε μελλοντικές κινήσεις, η ιστορία επιτρέπει μετακινήσεις στο παρελθόν. Οι δύο κλάδοι ασυμπτωματικά τέμνονται στο παρόν. Γι’ αυτό στην Ελλάδα ή όπου μιλούν ελληνικά ποτέ δεν θα δείτε «Διατίθεται το μέλλον» ή «Διατίθεται το παρελθόν». Η μόνη ταμπέλα, την οποία θα δείτε μπροστά σε κτίσματα, αγροτεμάχια και ακίνητα προς πώληση ή ενοικίαση, γράφει «Διατίθεται το παρόν». Η καταστροφή του παρόντος αποτελεί μοναδική προοπτική για όσους θέλουν να αποφύγουν το μέλλον ή επιθυμούν να βελτιώσουν το παρελθόν.
Σε συμπτώσεις πολλοί αναζητούν τα αφανή θεμέλια της αμερικανικής υπεροχής. Προφανώς δεν πρέπει να τους διαφεύγει ότι την ίδια ημέρα, στις 4 Ιουλίου 1826, στην 50^η επέτειο της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών, πέθαναν ο Τόμας Τζέφερσον και ο Τζον Άνταμς. Ήταν τα μόνα δύο άτομα, από εκείνους που είχαν υπογράψει τη Διακήρυξη, που επίσης εξελέγησαν πρόεδροι των ΗΠΑ. Ο γνωστός για το δόγμα του Τζέιμς Μονρόε, από τους ιδρυτές της χώρας, χωρίς να έχει υπογράψει τη Διακήρυξη, ήταν ο τρίτος πρόεδρος που επίσης πέθανε στις 4 Ιουλίου, αλλά του 1831. Στις 4 Ιουλίου 1872 γεννήθηκε ένας τέταρτος πρόεδρος, ο Κάλβιν Κούλιτζ. Χαρακτηριστικό του ήταν το πόσο σιωπηλός παρέμενε. «Πώς μπορούν να το διαπιστώσουν;», αναρωτήθηκε η καυστική Ντόροθι Πάρκερ, όταν έμαθε ότι ο Κούλιτζ πέθανε.

Ο γάμος & το τέρας

Πριν από τον διαγωνισμό στις 4 Ιουλίου 2014, που πάλι κέρδισε, ο Τσέστνατ έκανε πρόταση γάμου στη φίλη του Νέσλι Ρικάσα, αλλά χώρισαν πριν παντρευτούν. Το 2015 έχασε καταναλώνοντας δύο λουκάνικα και ψωμάκια λιγότερα από τον νικητή. Με 70 λουκάνικα επιβλήθηκε πάλι το 2016, ενώ 72 έφαγε το 2017 και τον ενδέκατο τίτλο του κέρδισε το 2018 με 74 λουκάνικα. Το 2019 έπεσε στα 71 λουκάνικα, αλλά με 75 λουκάνικα υπερέβη εαυτόν στις 4 Ιουλίου 2020, με το αγώνισμα να διοργανώνεται σε κλειστό χώρο και χωρίς θεατές λόγω της πανδημίας. Την 1^η Αυγούστου στη Βόρεια Καρολίνα σε 32 λεπτά και 14 δευτερόλεπτα εξαφάνισε 4,1 κιλά πίτσα σε βίντεο-διαγωνισμό του Κυρίου Τέρας (MrBeast), που υποσκελίζει τους ανταγωνιστές του με περισσότερους από 286 εκατομμύρια συνδρομητές στο ΕσύΣωλήνας (YouTube).
Νέο ρεκόρ το 2021 με 76 λουκάνικα, ενώ τον Οκτώβριο επίσης επικράτησε στο Οχάιο τρώγοντας πάνω από 7,5 κιλά κολοκυθόπιτα. Μόνο με 62 λουκάνικα κέρδισε το 2022 τον δέκατο πέμπτο τίτλο του ο Τσέστνατ, που με λαβή πνιγμού ακινητοποίησε διαμαρτυρόμενο, που επιχείρησε να διακόψει τον αγώνα. Πάλι με 62 λουκάνικα κέρδισε το 2023, όταν λόγω καταιγίδας για δύο ώρες καθυστέρησε να ξεκινήσει ο διαγωνισμός, ενώ τον Απρίλιο με 14,5 μπουρίτος είχε θριαμβεύσει στο Ουισκόνσιν.

Αποκλεισμός

Το ετήσιο αγώνισμα με τα φημισμένα λουκάνικα του Νέιθαν συντονίζει η ΜΛΕ (Μεγάλη Λίγκα Ευωχίας ή MLE = Major League Eating). Περιγράφεται ως φορέας που επιβλέπει «όλα τα στομαχο-κεντρικά αθλήματα» παγκοσμίως. Με ανακοίνωσή της έκανε γνωστό τον αποκλεισμό του πρωταθλητή, επειδή συμφώνησε να διαφημίζει προϊόντα ανταγωνίστριας εταιρείας, που ονομάζεται Ανέφικτες Τροφές (Impossible Foods). Τα λουκάνικα, όπως και τα μπέργκερ της, δεν γίνονται από κρέας ζώων, αλλά από φυτικές ίνες. Πρόκειται για μία αγορά με ταχύτατους ρυθμούς ανάπτυξης, που ανταποκρίνεται στην ψευδαίσθηση ότι ο καταναλωτής μπορεί ως άτομο να λύσει την κλιματική κρίση.
Ο Τζόι Τσέστνατ είναι ένας Αμερικανός ήρωας, καταλήγει η ανακοίνωση. Ελπίζουμε να επιστρέψει όταν δεν θα έχει σχέση με εταιρικό ανταγωνιστή. Είναι σαν να εμφανίστηκε ο Μάικλ Τζόρνταν στη Nike, που κατασκευάζει τα Air Jordan, με αθλητικά παπούτσια από άλλη εταιρεία, συμπλήρωσε ο μόνιμος εκφωνητής του αγώνα.

Λουκάνικα & στίχοι: τι μπορεί να γίνει στην Ελλάδα;

Στην Ελλάδα ο ανταγωνισμός στο φαγητό δεν προέκυψε την εποχή της αστακομακαρονάδας. Προϋπήρχε και όταν ψάρευαν κανένα φασόλι στις αλυκές των πιάτων. Αγώνες φαγητού όμως δεν έχουν διοργανωθεί, παρά την ποικιλία βρώσιμων τοτέμ, που αντιστοιχούν σε δημιουργίες και υλικά της τοπικής κουζίνας: γιουβαρλάκια, κεφτεδάκια, ντολμαδάκια, ντοματίνια, άλλα υποκοριστικά, θρούμπες, σκόρδο σκέτο. Πολλές ελπίδες συγκέντρωναν τα σουβλάκια. Τι θα συνέβαινε ωστόσο, αν αθλητές ξεχνούσαν να βγάλουν το ξυλάκι; Το ξύλο στο παρελθόν έχει σώσει τους Έλληνες. Ξύλινα τείχη είχαν αποκαλέσει τα πλοία στους Μηδικούς πολέμους, ενώ με ξύλινο άλογο παρέκαμψαν τη λογική που απόρθητη κρατούσε την Τροία. Με σουβλάκια σε ξυλάκι τώρα κινδύνευαν ξύλο να φάνε.
Οποί καρπών, χυμοί βρασμού, ζουμιά από το στόμα ξεχειλίζουν παντού. Αλλά, όταν η φέτα δεν κολυμπά σε ελαιόλαδο, που έχει γίνει ακριβό, κανείς δεν αναλαμβάνει να αλειφθεί τις συνέπειες. Γενικά η καθιέρωση θεσμών είναι δύσκολη σε συνθήκες εκδημοκρατισμού της διαφθοράς σε έναν πολιτικό σχηματισμό με την ευελιξία να αλλάζει φορολογικό σύστημα κάθε Δευτέρα.
Παραμένει το ερώτημα για το τι θα μπορούσε να καταναλώνεται σε έναν διαγωνισμό φαγητού στην Ελλάδα. Χρειάζεται να παραπέμπει σε μια παράδοση και να παράγεται εν αφθονία. Η άποψη που φαίνεται να επικρατεί είναι ότι τον αγώνα θα κερδίζει όποιος σε ορισμένο χρονικό διάστημα καταναλώνει περισσότερους στίχους, γράφοντας, αντιγράφοντας ή διαβάζοντάς τους. Έτσι θα φανεί ποιος έχει στομάχι για ποίηση. Προκαταρκτικό βήμα θεωρείται τα υλικά σε συνταγές να ομοιοκαταληκτούν. Ζάχαρη – πίτα άχαρη. Αλάτι – από το Παγκράτι. Πιπέρι – μαύρο καλοκαίρι. Με τον τρόπο αυτό προωθείται μία μαγειρική σε στίχους, που αναδεικνύει την ενότητα αθλητισμού και τέχνης μέσα και έξω, πάνω και κάτω από το στομάχι.

Αγώνας για το φαγητό

Το φαγητό ως αγώνας ασφαλώς ευτελίζει τον αγώνα για το φαγητό. Αυτό δεν διαφέρει από το πώς αγώνες δρόμου ευτελίζουν όσους τρέχουν να ξεφύγουν. Προβληματισμοί περί κατανάλωσης έχουν απασχολήσει πολλούς σεφ της γαλλικής φιλοσοφίας. Γάλλοι πολιτικοί έχουν εκφράσει δυσπιστία για άτομα με τόσο άθλια κουζίνα όσο οι Άγγλοι. Είχαν επίσης επικρατήσει στο Βατερλό. Ούτε οι Άγγλοι συγχώρησαν ποτέ τους Γάλλους, χωρίς τη συμβολή των οποίων δεν θα υπήρχαν Αμερικανοί. Στην ιστορία ωστόσο η βοήθεια έχει δυνητικό χαρακτήρα. Θα υπήρχαν Τούρκοι χωρίς Έλληνες; Θα υπήρχαν Έλληνες χωρίς τους Τούρκους ή θα παρίσταναν τους Ενετούς;
Διάλειμμα νομίζουν ότι κάνουν όσοι νηστεύουν. Αντιθέτως, το φαγητό είναι το διάλειμμα μεταξύ προηγούμενης και επόμενης νηστείας. Θρησκευτικές ή άλλες γιορτές παραδοσιακά συνιστούν όργια πρωτεΐνης μεταξύ περιόδων ασιτίας. Μία φορά σφάζεται το γουρούνι. Λαίμαργα τρώγεται ό,τι δεν μπορεί να συντηρηθεί. Έθιμα επιβράβευσης με τροφή αναβιώνουν σε ριάλιτι επιβίωσης, όταν αθλοθετείται φαγητό για ομάδες που κερδίζουν. Με δεδομένες συνθήκες παραγωγής, κυρίαρχη παραμένει στον κόσμο η ασιτία και αόρατη σε χώρες που σιτίζονται, όπου η δίαιτα ανταγωνίζεται την παχυσαρκία. Οι περισσότεροι σπανίως ανησυχούν. Απλώς ησυχούν.

_{ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ}

Αποτελούν μεζέ για σαύρες, βατράχια, ψάρια, πουλιά, νυχτερίδες και αράχνες, γλυκιά μου. Η αλληλεπίδρασή τους με το περιβάλλον λίγο έχει μελετηθεί. Υπολογίζεται πάντως ότι ένα χελιδόνι μπορεί να καταβροχθίσει 1700 κουνούπια, μύγες και άλλα έντομα σε μία ημέρα.
Κουνουπ-ίδια ή άλλα;
Καλάθι του νονού (της νύχτας)
Ολυμπιακοί Αγώνες