Στο νέο αφιέρωμα διαρκείας που φιλοξενεί ο Χάρτης, με τίτλο στίχους από το ποιητικό βιβλίο του Νίκου Αλέξη Ασλάνογλου Ο δύσκολος θάνατος (Θεσσαλονίκη 1954, Νεφέλη 2007), τραγουδοποιοί της νεότερης γενιάς παρουσιάζουν μελοποιήσεις ποιημάτων σύγχρονων ποιητριών και ποιητών που εκδόθηκαν στην Ελλάδα μετά το 2000. Το αφιέρωμα επιχειρεί να εξερευνήσει τη σχέση μεταξύ της ποιητικής τέχνης και της τραγουδοποιίας, όπως αμφότερες καλλιεργούνται και ανθίζουν τις τελευταίες δύο δεκαετίες στη χώρα μας. Από τον Μάρτιο του 2024 έως και τον Μάρτιο του 2025, κάθε μήνα θα δημοσιεύεται στον Χάρτη μία μελοποίηση σε μορφή βίντεο καθώς και μια σύντομη γραπτή συνομιλία με τις/τους τραγουδοποιούς.

^_________
Ο Jordi μελοποιεί και ερμηνεύει το ποίημα «Όταν γίνω καλά αγάπη μου» της Δήμητρας Αγγέλου.
^_______

Για ποιούς λόγους διάλεξες να μελοποιήσεις αυτό το ποίημα;

Διάλεξα να μελοποιήσω το εν λόγω ποίημα καθώς είναι για μένα μεγάλη παρηγοριά εδώ και αρκετά χρόνια. Ο αγώνας για επούλωση και συντροφικότητα, στον οποίο τόσο αγνά αναφέρεται η Δήμητρα, με συγκινεί και ταυτίζομαι απόλυτα.

Πόσο κοντά ή/και πόσο μακριά είναι το να γράφεις τραγούδια με το να γράφεις ποιήματα;

Όλη μου η δημιουργικότητα βασίζεται στην ανάγκη να διασώσω ό,τι πολυτιμότερο έχω μέσα σε τραγούδια και ποιήματα. Η ίδια η παροδικότητα της ζωής παίρνει σβάρνα όσα αγαπάμε, όσα μας συγκινούν και θεωρούμε σημαντικά. Έτσι, γράφω στην ουσία σε μια προσπάθεια να δικαιώσω την ζωή μου.

Ποιές μελοποιήσεις ποιημάτων από εγχώριους ή ξένους καλλιτέχνες έχεις θαυμάσει και γιατί;

Μια μελοποίηση που θαυμάζω είναι αυτή του ποιήματος «Τύψεις» του Ντίνου Χριστιανόπουλου από τον Μάνο Χατζιδάκι στον δίσκο «Τα τραγούδια της Αμαρτίας». Και ειδικότερα η εκτέλεση η οποία κλείνει τον δίσκο με τον συνθέτη στο πιάνο να ερμηνεύει ο ίδιος. Κατάφερε εκεί ο Χατζιδάκις να αποδώσει με ακρίβεια το κλίμα της ενοχής και της βαθιάς συγκίνησης που διατρέχει το ποίημα. Με αποκορύφωμα το σημείο όπου αναφέρεται στην «όψη της μητέρας», την οποία βρίσκει ο αφηγητής ξενυχτισμένη να τον καρτερεί με αγωνία. Και εδώ ισχύει περίτρανα ό,τι προείπα περί διάσωσης μιας πολύτιμης συγκίνησης η οποία κινδυνεύει να χαθεί. Ίσως το πιο άρτιο πάντρεμα μουσικής και λόγου που έχω συναντήσει.

Λειτουργεί το ποίημα σαν οδηγός για την μουσική που θα το συναντήσει, ή ανάποδα; Ποιες είναι κατά τη γνώμη σo οι απαραίτητες προϋποθέσεις για να γίνει το ποίημα τραγούδι;

Νομίζω πως το ίδιο το ποίημα λειτουργεί σαν μπούσουλας για να στηθεί η όποια μελοποίηση. Προσπαθείς να συνταιριάξεις συλλαβές και φθόγγους με ρυθμούς και μελωδίες, ελπίζοντας να αποδοθεί μουσικά το νόημα του ποιήματος. Είναι δύσκολο εγχείρημα καθώς το ποίημα λειτουργεί αυθύπαρκτα και πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να το μαγαρίσεις φορτώνοντας το με δραματικότητα παραπανίσια. Σε πιάνει όμως καμιά φορά η κάψα να τα τραγουδήσεις κάποια λόγια που σε ταράζουν και αυτό είναι μια καλή προϋπόθεση να γίνει τραγούδι ένα ποίημα.

Υπάρχει κάποιο ποίημα ή κάποια ποιητική σύνθεση που θα θέλατε πολύ να μελοποιήσετε στο μέλλον και αν ναι ποιο/ποια;

Θέλω εδώ και καιρό να μελοποιήσω κάποια χαϊκού των Kobayashi Issa και Matsuo Bashō από την συλλογή «Ο κόσμος της πάχνης». Θα ήθελα πολύ να τα πω τραγουδιστά αυτά τα λόγια με την συνοδεία της κιθάρας μου. Είναι όμως τόσο πυκνογραμμένα που σκέφτομαι ότι καλύτερο θα ήταν να τα αφήσω στην ησυχία τους.